ตัวกรองผลการค้นหา
เปล่า
หมายถึง[เปฺล่า] ว. ไม่มีอะไรนอกจากตัวของมันเองที่อ้างถึง เช่น ขวดเปล่า มือเปล่า, ว่าง ๆ; เป็นคำปฏิเสธ แปลว่า ไม่มี ไม่เป็นอย่างนั้น; ไม่มีข้อผูกพัน เช่น ให้เปล่า ได้เปล่า. ว. อ้างว้าง, ว้าเหว่, เช่น เปล่าอก เปล่าใจ เปล่าเปลี่ยว.
ปั้นปึ่ง
หมายถึงว. ทำท่าเย่อหยิ่งไม่พูดจากับใคร.
เปรยปราย
หมายถึงก. พูดทักทายทั่วไปไม่จำเพาะใคร.
หมาหัวเน่า
หมายถึง(สำ) น. คนซึ่งเป็นที่รังเกียจของคนอื่นจนไม่สามารถเข้ากับใครได้, คนที่ไม่มีใครรักหรือคบหา.
ใจแคบ
หมายถึงว. ไม่คิดเอื้อเฟื้อเผื่อแผ่ใคร ๆ.
เหตุสุดวิสัย
หมายถึงน. ภาวะที่พ้นความสามารถที่ใครจะป้องกันได้.
ลูกกะจ๊อก,ลูกกะโล่,ลูกจ๊อก
หมายถึง(ปาก) น. ผู้ที่อ่อนแอสู้ใครไม่ได้.
เลี้ยงไม่ขึ้น
หมายถึงก. อบรมเลี้ยงดูคนบางคนอย่างดีแต่ก็มิได้ทำให้คนผู้นั้นเจริญรุ่งเรืองขึ้นเลย; เลี้ยงคนบางคนแล้วผู้นั้นยังไม่กตัญญูรู้คุณ.
รู้เค้า
หมายถึงก. รู้ร่องรอย เช่น รู้เค้าว่าใครเป็นฆาตกร เก็บเงินไว้ให้ดีอย่าให้ใครรู้เค้า.
หมาขี้ไม่มีใครยกหาง
หมายถึง(สำ) น. คนที่ชอบยกตัวเอง, คนโอ้อวด.
วัวใครเข้าคอกคนนั้น
หมายถึง(สำ) น. กรรมที่มีผู้ใดทำไว้ย่อมส่งผลให้แก่ผู้นั้น ดุจวัวที่กลับเข้าคอกของมันเอง.
น้ำตาลใกล้มด ใครจะอดได้
หมายถึง(สำ) น. ชายหญิงที่ใกล้ชิดกันมากย่อมห้ามใจไม่ให้รักกันได้ยาก.