ตัวกรองผลการค้นหา
กล้อมแกล้ม
หมายถึง[กฺล้อมแกฺล้ม] ก. เคี้ยวไม่ทันแหลกแล้วรีบกลืน, เคี้ยวไม่ถนัด; พูดอ้อมแอ้มพอให้ผ่านไป, พูดไม่สู้ชัดความเพื่อให้เสร็จไป; กะล่อมกะแล่ม ก็ว่า.
มันเขี้ยว
หมายถึงก. อยากกัดอยากกินอยู่เรื่อย ๆ.
มันเยิ้ม
หมายถึงว. มันมากจนแทบจะหยด.
มันขี้หนู
หมายถึงดู ขี้หนู ๑ (๒).
มันแข็ง
หมายถึงน. มันของหมูที่ติดอยู่กับหนัง.
มันแปลบ
หมายถึงว. มันเป็นเงาวับ, มันปลาบ หรือ มันแผล็บ ก็ว่า.
มันเปลว
หมายถึงน. มันที่ติดอยู่ที่พุงและลำไส้.
ตาเป็นมัน
หมายถึง(สำ) ว. อาการที่จับตามองจ้องดูสิ่งที่ต้องใจอย่างจดจ่อ.
มันมือ
หมายถึงก. อยากใช้มือเล่นหรือทำเป็นต้นอยู่เรื่อย ๆ.
แหยะ,แหยะ ๆ
หมายถึง[แหฺยะ] ว. ไม่น่ากินไม่น่าแตะต้องเพราะแฉะ; อาการที่เคี้ยวข้าวเคี้ยวหมากเป็นต้นอย่างเนิบ ๆ.
กระเกรี้ยว
หมายถึง(โบ; กลอน) ว. เสียงขบฟันเกรี้ยว ๆ เช่น คุกคามขบฟันกระเกรี้ยว. (ม. คำหลวง ฉกษัตริย์).
หงับ ๆ
หมายถึงว. อาการที่ปากอ้าและหุบลงโดยไม่มีเสียง เช่น ทำปากหงับ ๆ, อาการที่เคี้ยวของ เช่น เคี้ยวขนมหงับ ๆ.