ผลการค้นหา

สูงเสียดฟ้า

หมายถึง(สำ) ว. สูงมากจนเสมือนว่าจดฟ้า.

กบทู

หมายถึงน. สันแห่งหลังคาเรือน, ไม้ข่มข้างกลอน.

โพยมยาน

หมายถึงน. ยานที่แล่นไปในฟ้า.

ฟ้าคะนอง

หมายถึงน. ฟ้าลั่นติดต่อกัน.

ลางงิด

หมายถึงน. ฟ้า, สวรรค์. (ช.).

คน

หมายถึงน. มนุษย์.

คน

หมายถึงก. กิริยาที่เอามือหรือสิ่งอื่นกวนเพื่อทำสิ่งที่นอนก้นหรือที่เกาะกันอยู่เป็นกลุ่มเป็นก้อนให้กระจายขยายตัว หรือกวนสิ่งต่าง ๆ ให้เข้ากัน.

มูลนกการเวก

หมายถึงว. สีเขียวฟ้า.

มอคราม

หมายถึงว. สีฟ้าคล้ำ.

กำพืด

หมายถึงน. เทือกเถา, เผ่าพันธุ์, (มักใช้เป็นทำนองหยาม) เช่น รู้กำพืด.

สะกดอกสะกดใจ,สะกดอารมณ์

หมายถึงก. ข่มอารมณ์มิให้หวั่นไหวต่อเหตุการณ์ที่ผ่านไปแล้วหรือที่กำลังประสบ.

ขอก

หมายถึงน. เขต, แดน; (ถิ่น-พายัพ) ริม, ขอบ, เช่น ไปขอกฟ้า ว่า ไปริมฟ้า.