ผลการค้นหา

ดอกพิกุลร่วง

หมายถึง(สำ) เรียกอาการที่นิ่งไม่พูดว่า กลัวดอกพิกุลจะร่วง.

เด็ดดอกไม่ไว้ขั้ว

หมายถึง(สำ) ก. ตัดขาด, ตัดญาติขาดมิตรกันเด็ดขาด, มักใช้เข้าคู่กับ เด็ดบัวไม่ไว้ใย ว่า เด็ดดอกไม่ไว้ขั้ว เด็ดบัวไม่ไว้ใย.

โพลน

หมายถึง[โพฺลน] ว. ใช้ประกอบกับคำ ขาว เป็น ขาวโพลน หมายความว่า ขาวมาก, ขาวทั่วทั้งหมด, (ใช้แก่ผม) เช่น ผมหงอกขาวโพลนไปทั้งหัว, โพลง ก็ว่า.

กะดอก ๆ

หมายถึง(ถิ่น-ปักษ์ใต้) ว. เปล่า ๆ, เฉย ๆ.

ดอกด้าย

หมายถึง(ถิ่น-พายัพ) น. ต้นดอกฟอน. (ดู ดอกฟอน).

มอนไข่

หมายถึงน. ชื่อกล้วยไม้ชนิด Dendrobium thyrsiflorum Rchb.f. ในวงศ์ Orchidaceae ดอกขาว ปากเหลือง.

เกสรทั้งห้า

หมายถึงน. เกสรดอกไม้ ๕ ชนิด มี เกสรดอกพิกุล เกสรดอกบุนนาค เกสรดอกสารภี เกสรดอกบัวหลวง เกสรดอกมะลิ.

บุหงาประหงัน

หมายถึงน. ดอกพุทธชาด. (ช.).

สะการะตาหรา

หมายถึงน. ดอกกรรณิการ์. (ช.).

สาระวารี

หมายถึงน. ดอกการะเกด. (ช.).

อังสนา

หมายถึงน. ดอกประดู่. (ช.).

มังหงัน

หมายถึงน. ดอกมะพร้าว. (ช.).