ค้นเจอ 2,532 รายการ

นิร,นิร-

หมายถึง[-ระ-] ว. คำประกอบหน้าคำอื่น แปลว่า ไม่, ไม่มี, ออก.

กะโซ่,กะโซ้,กะโซ้

หมายถึงน. เผ่าข่าโซ้ เป็นชาวป่าทางภาคอีสานของไทย มีลักษณะคล้ายเขมร. (วิทยาจารย์).

เสียม

หมายถึงน. เมืองไทย, ไทย. (เป็นสำเนียงที่ชาวต่างประเทศเรียกเพี้ยนจากคำ สยาม).

ละหาน

หมายถึงน. ห้วงนํ้า. (เทียบเขมร ว่า รหาล).

เนียง

หมายถึงน. นาง (ออกเสียงตามเขมรที่เขียนว่า นาง).

สอ

หมายถึงว. ขาว เช่น ดินสอพอง. (เทียบเขมร ส ว่า ขาว).

แปล

หมายถึง[แปฺล] ก. ถ่ายความหมายจากภาษาหนึ่งมาเป็นอีกภาษาหนึ่ง, ทำให้เข้าใจความหมาย.

ไทยน้อย

หมายถึงน. ชนชาติไทยสาขาหนึ่ง ซึ่งมาเป็นไทยแห่งประเทศไทย.

ปฏิ,ปฏิ-

หมายถึงคำอุปสรรคในภาษาบาลีใช้นำหน้าศัพท์อื่น แปลว่า เฉพาะ, ตอบ, ทวน, กลับ. (ป.; ส. ปฺรติ).

กวย

หมายถึงน. ชาติข่า ในตระกูลมอญ-เขมร.

แขม

หมายถึง[ขะแม] น. คนเขมร, เขียนเป็น แขมร์ ก็มี.

คัดไทย

หมายถึงน. วิชาคัดภาษาไทยตามที่ครูสั่ง.

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ