ผลการค้นหา

สามัญสำนึก

หมายถึงน. ความสำนึกหรือความเฉลียวใจที่คนปรกติธรรมดาทั่วไปควรจะต้องรู้โดยไม่จำเป็นต้องได้รับคำแนะนำสั่งสอน เช่น ทำอะไรให้มีสามัญสำนึกเสียบ้างว่าอะไรควรอะไรไม่ควร.

ข้ามหัว

หมายถึงก. ทำโดยพลการไม่บอกกล่าวหรือปรึกษาหารือผู้ที่ควรบอกกล่าวหรือควรปรึกษาหารือ.

ประเหส

หมายถึง[ปฺระเหด] ก. ประมาท. (ข. ปฺรแหส).

วัช,วัช,วัชชะ,วัชชะ

หมายถึงน. การพูด, ถ้อยคำ. ว. ควรพูดติ, ควรกล่าวติ. (ป. วชฺช; ส. วทฺย).

ส่วนได้ส่วนเสีย

หมายถึงน. ประโยชน์ที่ควรได้ควรเสียซึ่งมีอยู่ในส่วนรวม, การได้การเสียร่วมกับคนอื่น, เช่น เขาไม่สนใจงานนี้เพราะไม่มีส่วนได้ส่วนเสียด้วย.

วันทนีย์

หมายถึงว. ควรไหว้, น่านับถือ. (ป., ส.).

ลัภย์

หมายถึงว. พึงได้, ควรได้. (ส.; ป. ลพฺภ).

น้ำขึ้นให้รีบตัก

หมายถึง(สำ) มีโอกาสดีควรรีบทำ.

อรหะ

หมายถึง[อะระ-] ว. ควร, สมควร. (ป., ส.).

อัพโพหาริก

หมายถึงว. ไม่ควรกล่าวอ้าง, ไม่ควรอ้างเป็นกฎเกณฑ์ คือ ไม่ควรนับว่าผิดวินัยหรือกฎหมาย เช่นผู้กินแกงซึ่งปรุงด้วยเหล้าบางอย่างเพื่อฆ่าคาวหรือชูรสการกินเหล้าในที่นี้เป็น อัพโพหาริก คือ ไม่ควรนับว่ากินเหล้า. (ป.).

แนะแนว

หมายถึงก. แนะนำแนวทางว่าควรจะปฏิบัติอย่างไร.

วรรชย์

หมายถึง[วัด] ว. ที่ควรเว้น. (ส. วรฺชฺย).