ตัวกรองผลการค้นหา
แสก
หมายถึงน. เรียกชนชาติหนึ่งในตระกูลมอญ-เขมร.
สมิต
หมายถึง[สะมิด] ก. ประสม, รวบรวม. (ป.).
คำ
หมายถึงน. เสียงพูด, เสียงที่เปล่งออกมาครั้งหนึ่ง ๆ, เสียงพูดหรือลายลักษณ์อักษรที่เขียนหรือพิมพ์ขึ้นเพื่อแสดงความคิด โดยปรกติถือว่าเป็นหน่วยที่เล็กที่สุดซึ่งมีความหมายในตัว, ใช้ประกอบหน้าคำอื่นมีความหมายเช่นนั้น เช่น คำนาม คำกริยา คำบุรพบท; พยางค์ซึ่งเป็นส่วนย่อยของวรรคหรือบาทในฉันท์ แต่ละพยางค์ถือว่าเป็นคำหนึ่ง, ๒ วรรคของคำกลอน; ลักษณนามของเสียงพูด เช่น พูดคำหนึ่ง, ลักษณนามบอกจำพวกของเคี้ยวของกิน เช่น ข้าวคำหนึ่ง, ลักษณนามเรียก ๒ วรรคของคำกลอนว่า คำหนึ่ง.
หมายถึงน. ทองคำ เช่น หอคำ เชียงคำ.
ขมุ
หมายถึง[ขะหฺมุ] น. ชื่อชนชาวเขาเผ่าหนึ่งในตระกูลมอญ-เขมร.
รับโทรศัพท์
หมายถึงก. รับการติดต่อสื่อสารทางโทรศัพท์.
สุตตนิบาต
หมายถึงน. คัมภีร์ที่รวบรวมพระสูตรเบ็ดเตล็ดต่าง ๆ ไว้ด้วยกัน.
มานพ
หมายถึง[-นบ] น. คน. (ป.). (มาจากศัพท์ มนุ).
วิจิต
หมายถึงก. รวบรวม. (ส.); สังเกต, เห็นแจ้ง, รู้แจ้ง.
สมุจจัย
หมายถึง[สะหฺมุดไจ] น. การรวบรวม. (ป., ส.).
สันนิธิ
หมายถึงน. การสะสม, การรวบรวม; ที่ใกล้, ที่ต่อหน้า. (ป., ส.).
โยชนา
หมายถึง[โยชะนา] น. ชื่อคัมภีร์บาลีประเภทหนึ่ง ซึ่งบอกสัมพันธ์ศัพท์บาลีว่า ศัพท์ไหนเข้ากับศัพท์ไหนในต้นฉบับนั้น ๆ เช่น โยชนาฎีกาสังคหะ. (ป.).