ตัวกรองผลการค้นหา
เจ้าถิ่น
หมายถึงน. เจ้าของถิ่น, ผู้ชำนาญในเรื่องของท้องถิ่นนั้น ๆ, (ปาก) นักเลงโต.
พี้
หมายถึง(ถิ่น) ว. นี้.
เด็ดบัวไม่ไว้ใย
หมายถึง(สำ) ก. ตัดขาด, ตัดญาติขาดมิตรกันเด็ดขาด, มักใช้เข้าคู่กับ เด็ดดอกไม่ไว้ขั้ว ว่า เด็ดดอกไม่ไว้ขั้ว เด็ดบัวไม่ไว้ใย.
หั้น
หมายถึง(ถิ่น) ว. นั้น.
ภาษาถิ่น
หมายถึงน. ภาษาเฉพาะของท้องถิ่นใดท้องถิ่นหนึ่งที่มีรูปลักษณะเฉพาะตัวทั้งถ้อยคำและสำเนียงเป็นต้น.
บัวถลา
หมายถึงน. บัวควํ่าที่ลาหรือยืดอ่อนออกไป.
สัตตบรรณ
หมายถึง[สัดตะบัน] น. ชื่อบัวสายพันธุ์หนึ่ง. (ดู บัว).
โกมุท
หมายถึงน. บัวแดง. (ป.).
อพยพ
หมายถึง[อบพะยบ] ก. ย้ายครอบครัวจากถิ่นหนึ่งไปอยู่อีกถิ่นหนึ่ง, ยกพวกย้ายจากถิ่นเดิมไป.
หัน
หมายถึง(ถิ่น-พายัพ) ก. เห็น.
ลูกขุน ณ ศาลหลวง
หมายถึง(โบ) น. คณะข้าราชการชั้นสูงฝ่ายตุลาการ ซึ่งรวมกันเรียกว่า ลูกขุน ณ ศาลหลวง มีหน้าที่พิพากษาคดีอย่างศาลยุติธรรม แต่มิได้เป็นผู้พิจารณาคดี เพราะมีตระลาการที่จะพิจารณาคดีแล้วขอคำตัดสินจากลูกขุน ณ ศาลหลวงอีกชั้นหนึ่ง, กฎหมายตราสามดวงมักใช้ว่า ลูกขุน ณ สานหลวง.
เยีย
หมายถึง(ถิ่น) ก. ทำ.