ผลการค้นหา

หม้อไฟ

หมายถึงน. ภาชนะชนิดหนึ่ง ทำด้วยโลหะ รูปทรงคล้ายชาม ก้นหม้อมีเชิง ตรงกลางมีกระบอกสูงขึ้นมาจากใต้ก้นหม้อสำหรับใส่ถ่านติดไฟ ปากหม้อมีฝาปิด ใช้สำหรับใส่เกาเหลา แกงจืด เป็นต้น, หม้อหยวนโล้ ก็เรียก.

เลี้ยงไฟ

หมายถึงก. อาการที่คอยเติมเชื้อไฟไว้มิให้ไฟดับ.

ไฟกิเลส

หมายถึงน. กิเลสที่เปรียบเสมือนไฟเพราะทำให้จิตใจเร่าร้อน ได้แก่ ราคะ โทสะ และโมหะ.

ไฟกัลป์

หมายถึงน. ไฟล้างโลกเมื่อสิ้นกัป, ไฟบรรลัยกัลป์ หรือ ไฟประลัยกัลป์ ก็ว่า.

อัคคีภัย

หมายถึงน. ภัยที่เกิดจากไฟ, ไฟไหม้.

อัจจิ

หมายถึงน. เปลวไฟ, แสงไฟ. (ป.).

อักโข

หมายถึงว. มาก, หลาย. (ตัดมาจาก อักโขภิณี).

สุมขอน

หมายถึงก. สุมไฟที่ขอน, เรียกไฟที่ยังไหม้ขอนกรุ่นอยู่ว่า ไฟสุมขอน.

กองกูณฑ์

หมายถึงน. กองไฟที่ใช้ในพิธีบูชาไฟ.

หม้อหยวนโล้

หมายถึงดู หม้อไฟ.

พื้นที่หน้าตัด

หมายถึงน. พื้นที่ตรงรอยตัดของแท่งวัตถุ.

มีดตัดกระดาษ

หมายถึงน. มีดขนาดเล็กหรือโลหะแบน ๆ อย่างมีด ใช้ตัดกระดาษหรือซองจดหมายเป็นต้น.