ผลการค้นหา

ต้อลำไย

หมายถึงน. โรคตาซึ่งเกิดจากกระจกตาขุ่น. (อ. leucoma corneae).

พนิด,พนิดา

หมายถึงน. วนิดา, หญิง, หญิงสาว. (ส. วนิตา).

พอไปวัดไปวาได้

หมายถึงว. มีหน้าตาสวยพออวดได้ (ใช้แก่ผู้หญิง).

เหลอหลา

หมายถึง[-หฺลา] ว. มีหน้าตาเซ่ออย่างคนงงไม่รู้เรื่อง.

ชวด

หมายถึง(ปาก) น. พ่อหรือแม่ของปู่ ย่า ตา ยาย, ทวด ก็ว่า.

ขลิบ

หมายถึง[ขฺลิบ] ก. เย็บหุ้มริมผ้าและของอื่น ๆ เพื่อกันลุ่ยหรือเพื่อให้งามเป็นต้น; (ถิ่น-ปักษ์ใต้) ขยิบ เช่น ขลิบตา ว่า ขยิบตา.

ถี่ลอดตาช้าง ห่างลอดตาเล็น

หมายถึง(สำ) ว. ดูเหมือนรอบคอบถี่ถ้วน แต่ไม่รอบคอบถี่ถ้วนจริง, ประหยัดในสิ่งที่ไม่ควรประหยัด ไม่ประหยัดในสิ่งที่ควรประหยัด.

กรุ้งกริ่ง

หมายถึง[กฺรุ้งกฺริ่ง] ก. แสดงสีหน้า แววตา และท่าทางเจ้าชู้, กรุ้มกริ่ม ก็ว่า.

เฒ่าหัวงู

หมายถึงน. คนแก่หรือคนมีอายุมากที่มีเล่ห์เหลี่ยมหรือกลอุบายหลอกเด็กผู้หญิงในทางกามารมณ์, คนแก่เจ้าเล่ห์.

จุลทรรศน์

หมายถึงน. กล้องขยายดูของเล็กที่ไม่สามารถเห็นได้ด้วยตาเปล่า. (อ. microscope).

ตาข่าย

หมายถึงน. เครื่องดักสัตว์มีนกหรือกระต่ายเป็นต้น ถักเป็นตาร่างแห, เรียกลวดหรือด้ายที่ถักเป็นตา ๆ อย่างข่ายว่า ลวดตาข่าย ฯลฯ.

หลับใน

หมายถึงก. หลับในใจ. ว. อาการที่คล้าย ๆ กับหลับ แต่ตายังลืมอยู่.