ผลการค้นหา

กระโชกโฮกฮาก

หมายถึงว. อาการพูดกระชากเสียงหรือพูดกระแทกเสียงซึ่งไม่น่าฟัง, โฮกฮาก ก็ว่า.

ตะเฆ่

หมายถึงน. เครื่องลากเข็นของหนัก รูปเตี้ย ๆ มีล้อ.

แปะ

หมายถึงก. เอาของแบน ๆ บาง ๆ ทาบเข้าไป. ว. เสียงดังอย่างเสียงตบมือ.

โขลก,โขลก ๆ

หมายถึง[โขฺลก] ก. ตำให้เข้ากัน หรือให้เหนียว หรือให้แหลก. ว. เสียงดังเช่นนั้น เช่น เสียงไอโขลก ๆ.

จุ๋งจิ๋ง

หมายถึงก. พูดกันเบา ๆ ทำเสียงเล็กเสียงน้อยน่าเอ็นดู, กระจุ๋งกระจิ๋ง ก็ว่า. ว. อาการที่พูดกันเบา ๆ ทำเสียงเล็กเสียงน้อยน่าเอ็นดู, กระจุ๋งกระจิ๋ง ก็ว่า.

โหวด

หมายถึง[โหฺวด] (โบ) น. เครื่องเปิดไอนํ้าให้มีเสียงดังเช่นนั้น. ว. เสียงดังเช่นนั้นอย่างเสียงเปิดโหวด.

เอ็ดตะโร

หมายถึงก. ทำเสียงอึกทึกครึกโครม, ดุด้วยเสียงดังลั่น. ว. อึกทึกครึกโครม.

โฮ่ง,โฮ่ง ๆ,โฮ้ง,โฮ้ง ๆ

หมายถึงว. เสียงหมาเห่ากระโชก.

กะโต๊ก

หมายถึงว. เสียงไก่ตัวผู้ร้อง.

โหม่ง

หมายถึง[โหฺม่ง] (ถิ่น-ปักษ์ใต้) น. ฆ้องคู่. ว. เสียงอย่างเสียงฆ้อง.

เปาะ

หมายถึงว. ไม่หยุดปาก (ใช้แก่กริยาชม); เสียงดังเช่นนั้นอย่างเสียงเคาะไม้.

กระจุ๋งกระจิ๋ง

หมายถึงก. พูดกันเบา ๆ ทำเสียงเล็กเสียงน้อยน่าเอ็นดู, จุ๋งจิ๋ง ก็ว่า. ว. อาการที่พูดกันเบา ๆ ทำเสียงเล็กเสียงน้อยน่าเอ็นดู, จุ๋งจิ๋ง ก็ว่า.