ผลการค้นหา

เภสัชกรรม

หมายถึง[เพสัดชะกำ] น. วิทยาศาสตร์แขนงที่ว่าด้วยการเตรียมเครื่องยา ตัวยาจากธรรมชาติหรือการสังเคราะห์ให้เป็นยาสำเร็จรูป.

ถนำทึก

หมายถึงน. นํ้ายา. (ข. ถฺนำ ว่า ยา).

วิสัญญีวิทยา

หมายถึงน. วิชาที่ว่าด้วยการให้ยาชาและยาสลบ.

สมญานาม

หมายถึง[สมยานาม] น. สมญา.

ยาเสพติดให้โทษ

หมายถึง(กฎ) น. สารเคมีหรือวัตถุชนิดใด ๆ ซึ่งเมื่อเสพเข้าสู่ร่างกายไม่ว่าจะโดยรับประทาน ดม สูบ ฉีด หรือด้วยประการใด ๆ แล้วทำให้เกิดผลต่อร่างกายและจิตใจในลักษณะสำคัญ เช่นต้องเพิ่มขนาดการเสพขึ้นเป็นลำดับ มีอาการถอนยาเมื่อขาดยา มีความต้องการเสพทั้งทางร่างกายและจิตใจอย่างรุนแรงตลอดเวลา และสุขภาพโดยทั่วไปจะทรุดโทรมลง กับรวมตลอดถึงพืชหรือส่วนของพืชที่เป็นหรือให้ผลผลิตเป็นยาเสพติดให้โทษ หรืออาจใช้ผลิตเป็นยาเสพติดให้โทษและสารเคมีที่ใช้ในการผลิตยาเสพติดให้โทษด้วย ทั้งนี้ตามที่รัฐมนตรีว่าการกระทรวงสาธารณสุขประกาศในราชกิจจานุเบกษา แต่ไม่หมายความถึงยาสามัญประจำบ้านบางตำรับตามกฎหมายว่าด้วยยาที่มียาเสพติดให้โทษผสมอยู่.

รวบหัวรวบหาง

หมายถึง(สำ) ก. รวบรัดให้สั้น, ทำให้เสร็จโดยเร็ว; ฉวยโอกาสเมื่อมีช่องทาง.

ล่มหัวจมท้าย

หมายถึงก. ร่วมโชคชะตาเดียวกัน เช่น สามีภรรยาต้องล่มหัวจมท้ายด้วยกัน.

หัวมังกุท้ายมังกร

หมายถึง(สำ) ว. ไม่เข้ากัน, ไม่กลมกลืนกัน, มีหลายแบบหลายอย่างปนกัน.

เอาหัวเดินต่างตีน

หมายถึง(สำ) ก. ทำในสิ่งที่ทำได้ยากยิ่งจนไม่น่าเชื่อว่าจะทำได้ทำนองเดียวกับที่จะเอาหัวเดินต่างเท้า.

แก้ที

หมายถึงก. แก้ตาเดิน (ใช้แก่การเล่นหมากรุก).

ตรีผลธาตุ

หมายถึงน. ผลแก้ธาตุ ๓ อย่าง คือ กะทือ ไพล รากตะไคร้.

ตรีอากาศผล

หมายถึงน. ผลแก้อากาศธาตุ ๓ อย่าง คือ ขิง กระลำพัก อบเชยเทศ.