ค้นเจอ 979 รายการ

ข้าวประดับดิน

หมายถึง(ถิ่น-อีสาน) น. อาหารที่เอาไปวางไว้ตามต้นโพและพระเจดีย์เป็นต้นในเวลาเช้ามืดวันแรม ๑๕ ค่ำ เดือน ๙.

สัน

หมายถึง(ถิ่น-พายัพ) น. ปีวอก.

ไส้

หมายถึง(ถิ่น-พายัพ) น. ปีมะเส็ง.

ยี่

หมายถึง(ถิ่น-พายัพ) น. ปีขาล.

เยอ

หมายถึง(ถิ่น) ว. ใหญ่ เช่น ผาเยอ.

หมวน

หมายถึง(ถิ่น-ปักษ์ใต้) ว. ขุ่น.

กะตอก

หมายถึง(ถิ่น-ปักษ์ใต้) น. กระโถน.

จะแคง

หมายถึง(ถิ่น) ว. ตะแคง. (ดู จระแคง).

ไจ้

หมายถึง(ถิ่น-พายัพ) น. ปีชวด.

โก๋น

หมายถึง(ถิ่น-พายัพ, อีสาน) น. โพรงไม้, รูที่อยู่ตามลำต้นไม้. ว. เรียกผึ้งที่ทำรังในโพรงไม้ว่า ผึ้งโก๋น.

กระหยัง

หมายถึง(ถิ่น-อีสาน) น. สมุกใส่เครื่องนุ่งห่ม. (ลัทธิ. ภาค ๑๘ ตอน ๑); ภาชนะชนิดหนึ่งคล้ายตะกร้าสำหรับใส่ของ.

ม่อน

หมายถึง(ถิ่น-พายัพ) น. เนินเขา, ยอดเขา.

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ