ผลการค้นหา

ภาสน์

หมายถึงน. การพูด. (ป.).

ภิกขาหาร

หมายถึงน. อาหารที่ได้มาด้วยการขอ. (ป.).

ภิกขุ

หมายถึงน. ภิกษุ. (ป.; ส. ภิกฺษุ).

ภินทน,ภินทน-

หมายถึง[พินทะนะ-] น. การแตก, การทำลาย. (ป.).

ภินวรรณ

หมายถึงว. เปลี่ยนสี, จาง, ตก, ซีด, (ใช้แก่สี); ต่างพวก, ต่างวรรณะ. (ส. ภินฺนวรฺณ).

ภุช,ภุช,ภุช-

หมายถึง[พุด, พุชะ-] น. แขน; งวงช้าง. (ป., ส.).

ภุชคะ,ภุชงค์,ภุชงคมะ

หมายถึง[พุชะคะ, พุชง, พุชงคะมะ] น. งู, นาค. (ป., ส.).

ภุต

หมายถึง[พุด] ว. ซึ่งกินแล้ว, ซึ่งครองแล้ว. (ป. ภุตฺต; ส. ภุกฺต).

ภุมรัตน์

หมายถึง[พุมมะรัด] น. หินปะการัง. (ส. เภามรตฺน).

ภู

หมายถึงน. ดิน, แผ่นดิน, โลก. (ป., ส.).

ภูเขา

หมายถึงน. พื้นที่ที่มีระดับสูงขึ้นจากบริเวณรอบ ๆ ตั้งแต่ ๖๐๐ เมตรขึ้นไป.

ภูเขาน้ำแข็ง

หมายถึงน. ก้อนนํ้าแข็งขนาดใหญ่ที่แตกจากธารนํ้าแข็งแถบขั้วโลกล่องลอยไปในทะเล.