ค้นเจอ 1,216 รายการ

อาสนศาลา

หมายถึงน. โรงฉันอาหาร (ใช้แก่พระสงฆ์).

ฉาน

หมายถึง(ถิ่น-ปักษ์ใต้) ส. ฉัน, เป็นสรรพนามบุรุษที่ ๑.

สนทนา

หมายถึง[สนทะ-] ก. คุยกัน, ปรึกษาหารือกัน, พูดจาโต้ตอบกัน, เช่น สนทนาปัญหาบ้านเมือง สนทนาสารทุกข์สุกดิบ. ว. ที่คุยกัน, ที่ปรึกษาหารือกัน, ที่พูดจาโต้ตอบกัน, เช่น บทสนทนาในนวนิยาย บทสนทนาภาษาอังกฤษ. (เทียบ ป. สํสนฺทนา ว่า การเทียบเคียง, การเปรียบเทียบ).

ปากเบา

หมายถึงก. พูดได้เร็ว (ใช้แก่เด็กที่สอนพูด); พูดโดยไม่ยั้งคิด. น. เรียกยุงที่กัดไม่ค่อยจะรู้สึกเจ็บว่า ยุงปากเบา.

บาดหู

หมายถึงก. ขัดหู, ระคายหู, ทำให้ไม่สบอารมณ์, (ใช้แก่คำพูดหรือกริยาพูด).

ไกล่เกลี่ย

หมายถึงก. พูดจาให้ปรองดองกัน, พูดจาให้ตกลงกัน; ลูบไล้; ทำให้เรียบร้อย, ทำให้มีส่วนเสมอกัน, เกลี่ยไกล่ ก็ว่า.

วัช,วัช,วัชชะ,วัชชะ

หมายถึงน. การพูด, ถ้อยคำ. ว. ควรพูดติ, ควรกล่าวติ. (ป. วชฺช; ส. วทฺย).

เอ่ย

หมายถึงก. เปล่งเสียงพูด, เริ่มพูด. ว. คำออกเสียงใช้ในความเพื่อให้ทาย เช่น นกอะไรเอ่ย.

ยืนกระต่ายสามขา

หมายถึง(สำ) ก. พูดยืนยันอยู่คำเดียว โดยไม่เปลี่ยนความคิดเดิม, มักพูดว่า ยืนกระต่ายขาเดียว.

ใส่คะแนนไม่ทัน

หมายถึง(ปาก) ว. เร็วมาก, คล่องมาก, (ใช้แก่กริยาพูด), เช่น เธอพูดเร็วมากจนใส่คะแนนไม่ทัน.

ตบหัวลูบหลัง

หมายถึง(สำ) ก. ทำหรือพูดให้กระทบกระเทือนใจในตอนแรกแล้วกลับทำหรือพูดเป็นการปลอบใจในตอนหลัง.

โจษจัน

หมายถึง[โจดจัน] ก. พูดอึง, พูดกันเซ็งแซ่, เล่าลือกันอื้ออึง, จรรโจษ หรือ จันโจษ ก็ใช้.

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ