ค้นเจอ 1,652 รายการ

นับประสา

หมายถึงว. สำมะหา, จะเสียเวลาพูดไปทำไม, มักใช้ว่า นับประสาอะไร.

ประชน

หมายถึงก. ประชัน, มักใช้เข้าคู่กับคำ ประชัน เป็น ประชนประชัน.

หมดราคีคาว

หมายถึงว. ไม่มีความมัวหมองทางชู้สาว (มักใช้แก่ผู้หญิง).

อารมณ์ขัน

หมายถึงน. ลักษณะนิสัยที่มักเห็นเรื่องต่าง ๆ เป็นเรื่องชวนขัน.

แก่แดด

หมายถึงว. ทำเป็นผู้ใหญ่เกินอายุ (มักใช้แก่เด็ก).

คนโสด

หมายถึงน. ชายหรือหญิงที่ยังไม่ได้แต่งงาน, มักใช้หมายถึง ชายโสด.

แช่ม

หมายถึงว. แจ่มใส, มักใช้เข้าคู่กับคำอื่น เช่น แช่มช้อย แช่มชื่น.

อุปฮาด

หมายถึง[อุปะ-, อุบปะ-] น. (โบ; ถิ่น-อีสาน) ตำแหน่งรองจากเจ้าเมืองในภาคอีสานสมัยต้นรัตนโกสินทร์ เช่น พระยาก่ำได้ตั้งให้ท้าวแก้วผู้น้องชายเป็นอุปฮาดอยู่บ้านหนึ่งต่างหาก. (ลัทธิธรรมเนียมต่าง ๆ : ว่าด้วยชนชาติภูไทย); (โบ; ถิ่น-พายัพ) ตำแหน่งเจ้าชั้นสูงรองจากตำแหน่งเจ้านครในภาคเหนือ เรียกว่า พระยาอุปราช หรือ เจ้าอุปราช แต่ชาวไทยในภาคเหนือออกเสียงเป็น อุปฮาด.

หมาก

หมายถึงน. ผลไม้ เช่น หมากขาม แต่เสียงมักกร่อนเป็น มะ เช่น มะขาม.

ยังมี

หมายถึงว. มี (มักใช้ในบทนิทานหรือในวรรณคดี) เช่น แต่ปางหลังยังมีกรุงกษัตริย์.

วางตา

หมายถึงก. ละสายตา, มักใช้ในประโยคปฏิเสธว่า ดูไม่วางตา.

สองใจ

หมายถึงว. มีจิตใจไม่แน่นอนในเรื่องชู้สาว (มักใช้แก่ผู้หญิง).

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ