ตัวกรองผลการค้นหา
ตางัว
หมายถึงน. ชื่อไม้ดอกชนิดหนึ่ง. (พจน. ๒๔๙๓).
สวนหย่อม
หมายถึงน. สวนไม้ประดับขนาดเล็ก จัดในเนื้อที่จำกัด.
ไม้ผัดน้ำตาล
หมายถึงน. ไม้ที่ใช้หมุนผัดน้ำตาลโตนดให้ขาว.
หลัว
หมายถึง[หฺลัว] (ถิ่น-พายัพ) น. ฟืน, ฟืนไม้ไผ่.
กะเบียน
หมายถึง(ถิ่น-อีสาน) น. ถาดไม้ใช้เป็นสำรับ, กระบะ.
งากำจาย
หมายถึงน. งาช้างที่หักติดอยู่ในไม้หรือสิ่งอื่น ๆ.
ฉิมพลี
หมายถึง[ฉิมพะลี] น. ไม้งิ้ว. (ป. สิมฺพลิ; ส. ศาลฺมลิ).
ตะเข้ขบฟัน
หมายถึงน. เรียกข้อไม้ตะพดที่ซ้อนกันและมีตาขบกัน.
ชี้นกเป็นนก ชี้ไม้เป็นไม้
หมายถึง(สำ) ไม่ว่าผู้มีอำนาจจะว่าอย่างใด ผู้น้อยก็ต้องคล้อยตามไปอย่างนั้นเพราะกลัวหรือประจบ.
นมตาสะแก
หมายถึงน. นมที่หัวยื่นออกมาเหมือนตาไม้สะแก.
เส้นแร
หมายถึงน. เส้นที่แกะบนไม้หรือบนผิวโลหะ.
ระ
หมายถึงก. กระทบเรียดไป เช่น เอาไม้ระรั้วสังกะสี.