ผลการค้นหา

ทิวส,ทิวส-,ทิวสะ

หมายถึง[ทิวะสะ] (แบบ) น. วัน. (ป., ส.).

อนาคามิมรรค

หมายถึงน. ทางปฏิบัติที่ให้สำเร็จเป็นพระอนาคามี. (ส. อนาคามินฺ + มารฺค; ป. อนาคามิมคฺค). (ดู มรรค).

ศกุนิ

หมายถึงน. นก. (ส.; ป. สกุณิ).

เลี้ยงไฟ

หมายถึงก. อาการที่คอยเติมเชื้อไฟไว้มิให้ไฟดับ.

นิษกรม

หมายถึง[นิดสะกฺรม] (แบบ; กลอน) ก. เฉย, ปราศจากกิริยา, เช่น ใจเน่งนิษกรม. (อนิรุทธ์). (ส.).

เลี้ยงช้างกินขี้ช้าง

หมายถึง(สำ) ก. หาผลประโยชน์โดยมิชอบจากงานที่ทำ.

มีชู้

หมายถึงก. ล่วงประเวณีกับชายอื่นที่มิใช่สามีของตน.

กระชัง

หมายถึง(โบ) น. นํ้าปัสสาวะแห่งทารก, นํ้าครํ่า, เขียนเป็น กะชัง ก็มี. (มิวเซียม).

ละเหี่ย

หมายถึงก. อ่อนใจ, อิดโรย, เช่น กินยาลมแก้ใจละเหี่ย, ละเหี่ยใจ ก็ว่า.

รติ

หมายถึงน. ความยินดี, ความชอบใจ; ความรัก, ความกำหนัด, แผลงใช้ว่า ฤดี หรือ รดี ก็ได้. (ป., ส.).

มนินทรีย์

หมายถึงน. ใจซึ่งเป็นใหญ่ในการรับรู้ธรรมารมณ์ คือ อารมณ์ที่เกิดทางใจ. (ป. มน + อินฺทฺริย).

หนำใจ

หมายถึงว. สาแก่ใจ, สมใจอยาก, เช่น กินให้หนำใจ เที่ยวเสียหนำใจ.