ผลการค้นหา

เบียดแว้ง

หมายถึงก. เฉลี่ยมาแห่งละเล็กละน้อย, เบียกบ้าย ก็ใช้.

กะรุ่งกะริ่ง

หมายถึงว. ขาดออกเป็นริ้ว ๆ, เป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อย.

ข้น

หมายถึงว. ลักษณะของเหลวที่มีการรวมตัวกันแน่นเข้า, ไม่ใส; มีน้อยลงไป, งวด.

จิ่ม

หมายถึงก. ล่วงเข้าไปแต่น้อย เช่น ใส่กลอนจิ่มไว้นิดเดียว.

เจือปน

หมายถึงก. เอาส่วนน้อยประสมลงในส่วนมากเพื่อให้ระคนปนเป็นอันเดียวกัน.

เงินฝืด

หมายถึง(เศรษฐ) น. ภาวะทางเศรษฐกิจที่ปริมาณเงินหมุนเวียนในประเทศมีน้อยไป การใช้จ่ายลดน้อยลง ทำให้ราคาสินค้าตก.

ลองกอง

หมายถึงน. ชื่อลางสาดพันธุ์หนึ่ง เปลือกหนายางน้อย.

หลับ

หมายถึงก. อาการพักผ่อนของร่างกายที่มีการรับรู้สภาพแวดล้อมน้อยลง.

เอียงอาย

หมายถึงว. แสดงท่าขวยเขินโดยก้มหน้าน้อย ๆ.

เบียกบ้าย

หมายถึงก. เฉลี่ยมาแห่งละเล็กละน้อย, เบียดแว้ง ก็ใช้.

ปะติดปะต่อ

หมายถึงก. เอาสิ่งเล็ก ๆ น้อย ๆ มาติดมาต่อกัน.

ละเมียบ

หมายถึงก. ตีแต่งเหล็กที่เป็นรูปอยู่แล้วให้เรียบเป็นมัน, ลำเมียบ ลำเลียบ หรือ ลำเวียน ก็ว่า.