ค้นเจอ 1,917 รายการ

กระหมิด,-กระหมิด

หมายถึงใช้เข้าคู่กับคำ กระหมุด เป็น กระหมุดกระหมิด.

อาการนาม

หมายถึง[อาการะนาม] (ไว) น. คำนามที่บอกกิริยาอาการหรือความปรากฏเป็นต่าง ๆ ของคน สัตว์ และสิ่งของ ซึ่งมาจากคำกริยาหรือคำวิเศษณ์ที่มักมีคำ “การ” หรือ “ความ” นำหน้า เช่น การยืน การเดิน การอยู่ ความรัก ความดี ความสวย.

หือ

หมายถึงอ. คำที่เปล่งออกมาเมื่อรู้สึกสงสัยเพื่อถามหรือเมื่อยังไม่ได้ยินหรือไม่เข้าใจ, (เป็นคำสำหรับผู้ใหญ่กว่าหรือเสมอกันใช้).

นี่เอง

หมายถึงคำประกอบคำอื่นแสดงการเน้นให้หนักแน่นยิ่งขึ้น เช่น เธอนี่เอง เด็กคนนี้นี่เอง.

ประติ,ประติ-

หมายถึงเป็นคำสันสกฤตใช้เหมือน ปฏิ. (ดูคำที่มี ปฏิ หรือ ประติ นำหน้า).

โคลง

หมายถึง[โคฺลง] น. คำประพันธ์ประเภทหนึ่ง มีจำนวนคำในวรรคสัมผัสและบังคับเอกโทตามตำราฉันทลักษณ์.

หมดกัน

หมายถึงคำออกเสียงแสดงความเสียดายหรือผิดหวังเป็นต้น.

เอ๊ว

หมายถึงอ. คำที่เปล่งออกมาเพื่อเยาะให้เก้อ, เฮ้ว ก็ว่า.

เฮ้ว

หมายถึงอ. คำที่เปล่งออกมาเพื่อเยาะให้เก้อ, เอ๊ว ก็ว่า.

ฤๅสาย

หมายถึงน. คำเรียกผู้เป็นใหญ่เช่นกษัตริย์.

นี่แน่ะ

หมายถึงคำบอกให้ดูหรือเตือนให้รู้, นี่ ก็ว่า.

กระจี๋,-กระจี๋

หมายถึงใช้เข้าคู่กับคำ กระจู๋ เป็น กระจู๋กระจี๋.

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ