ผลการค้นหา

ประทุษร้าย

หมายถึง[ปฺระทุดสะ-] ก. ทำให้บาดเจ็บ เช่น ประทุษร้ายร่างกาย, ทำให้เสียหาย เช่น ประทุษร้ายทรัพย์สิน; (กฎ) ทำร้ายผู้อื่นจนเป็นเหตุให้เกิดอันตรายแก่กายหรือจิตใจ.

เก้อ

หมายถึงว. แสดงสีหน้าเจื่อนเพราะรู้สึกผิดคาดหรือทำอะไรผิดพลาดไป เช่น ทำหน้าเก้อ, รู้สึกผิดคาดผิดหวัง เช่น ไปเก้อ คอยเก้อ, ผิดแผกไปจากผู้อื่นเขาหรือแต่งตัวรอจะไปงานแล้วไม่ได้ไป เช่น แต่งตัวเก้อ; กระดาก, อาย, เช่น ทำแก้เก้อ; ขัดเขินหรือค้างอยู่เพราะไม่เข้ากัน ไม่รับกัน เช่น รำเก้อ เรือนหลังนี้ทำไม่ได้ส่วนดูเก้อ ข้อความที่เขียนไว้เก้อไม่รับกัน.

บังเอิญ

หมายถึงว. ที่เกิดขึ้นโดยไม่รู้ตัวหรือไม่คาดหมาย, เผอิญ.

ประสูติการ

หมายถึงน. การเกิด, ราชาศัพท์ใช้ว่า พระประสูติการ.

ออกดอกออกผล

หมายถึงก. ทำให้เกิดผลประโยชน์หรือกำไรเพิ่มพูนขึ้น.

อัคคีภัย

หมายถึงน. ภัยที่เกิดจากไฟ, ไฟไหม้.

เล็งญาณ

หมายถึงก. พิจารณาเห็นแจ้งด้วยปัญญาที่เกิดจากสมาธิ.

เปือก

หมายถึงน. ฟองหรือสิ่งที่เกิดเป็นฝ้าขึ้นจากโคลนตม.

ตายคาที่

หมายถึงก. ตายทันทีตรงที่เกิดเหตุ.

สหชาต,สหชาติ

หมายถึงน. ผู้เกิดวันเดือนปีเดียวกัน, ผู้เกิดร่วมปีนักษัตรในรอบเดียวกัน. (ป.); (ราชา) รก.

วันตัว

หมายถึงน. วันใดวันหนึ่งในรอบสัปดาห์ซึ่งตรงกับวันเกิด.

วาตภัย

หมายถึง[วาตะ-] น. ภัยอันตรายที่เกิดจากพายุ.