ผลการค้นหา

อนุสติ

หมายถึง[อะนุดสะติ] น. ความระลึกถึง; ชื่อธรรมหมวดหนึ่ง เรียกว่า อนุสติ ๑๐ มีพุทธานุสติเป็นต้น. (ป. อนุสฺสติ).

สัทธรรม

หมายถึง[สัดทำ] น. คำสอนของพระพุทธเจ้า เรียกว่า พระสัทธรรม, ธรรมของสัตบุรุษหรือคนดี. (ส. สทฺธรฺม; ป. สทฺธมฺม).

จรรยาบรรณ

หมายถึง[จันยาบัน] น. ประมวลความประพฤติที่ผู้ประกอบอาชีพการงานแต่ละอย่างกำหนดขึ้น เพื่อรักษาและส่งเสริมเกียรติคุณชื่อเสียงและฐานะของสมาชิก อาจเขียนเป็นลายลักษณ์อักษรหรือไม่ก็ได้.

ศักดิ์ศรี

หมายถึงน. เกียรติศักดิ์ เช่น ประพฤติตนไม่สมศักดิ์ศรี.

มิจฉาจาร

หมายถึงน. การประพฤติผิด. (ป. มิจฺฉา + อาจาร).

วัวใครเข้าคอกคนนั้น

หมายถึง(สำ) น. กรรมที่มีผู้ใดทำไว้ย่อมส่งผลให้แก่ผู้นั้น ดุจวัวที่กลับเข้าคอกของมันเอง.

เข้าเวร

หมายถึงก. เข้าอยู่รักษาหน้าที่ตามเวลาที่กะกันไว้.

เชื่อฟัง

หมายถึงก. ทำตามหรือประพฤติตามคำสั่งหรือคำสอน.

รบส

หมายถึง[ระบด] ก. เลี้ยง, รักษา.

หยูกยา

หมายถึง(ปาก) น. ยารักษาโรค.

สุพพัต

หมายถึง[สุบพัด] น. ผู้ประพฤติดี. (ป. สุพฺพต; ส. สุวรฺต).

เสื่อมทราม

หมายถึงก. เลวลง (มักใช้แก่ความประพฤติ) เช่น ตั้งแต่เขาไปมั่วสุมกับคนพาล ชีวิตของเขาก็เสื่อมทรามลง. ว. ที่เลวลง (มักใช้แก่ความประพฤติ) เช่น เขามีความประพฤติเสื่อมทราม.