ตัวกรองผลการค้นหา
จำนง
หมายถึงก. ประสงค์, มุ่งหวัง, ตั้งใจ. (แผลงมาจาก จง).
สาแก่ใจ
หมายถึงว. หนำใจ, สะใจ, (มักใช้ในความประชดหรือแดกดัน) เช่น บอกแล้วว่าอย่าไปยุ่งกับเขา โดนเขาด่ามา สาแก่ใจไหมล่ะ วันนี้เงินเดือนออก ต้องจ่ายให้สาแก่ใจ.
ใจหายใจคว่ำ
หมายถึงว. ใจไม่อยู่กับเนื้อกับตัว.
เจริด
หมายถึง[จะเหฺริด] (แบบ) ว. งาม, เชิด, สูง, เช่น ป่านั้นเจริดจรุงใจก็มี. (ม. คำหลวง มหาพน).
ละห้อยละเหี่ย
หมายถึงว. อาการที่อ่อนอกอ่อนใจเพราะผิดหวังหรือเหนื่อยมากเป็นต้น เช่น เดินละห้อยละเหี่ย.
หน็อยแน่
หมายถึงว. คำที่เปล่งออกมาเมื่อไม่พอใจหรือผิดหวัง เช่น หน็อยแน่ ! ทำผิดแล้วยังจะอวดดีอีก.
รู้อยู่แก่ใจ
หมายถึงก. รู้ซึ้งอยู่ในใจของตน เช่น รู้อยู่แก่ใจว่าเพื่อนเป็นคนโกงแล้วยังคบกันอยู่ได้.
อนิยต
หมายถึง[อะนิยด] ว. ไม่แน่นอน. น. ชื่ออาบัติที่ไม่แน่นอนว่าจะเป็นอาบัติปาราชิก สังฆาทิเสส หรือปาจิตตีย์ ซึ่งพระวินัยธรจะต้องวินิจฉัย. (ป., ส.).
บรรเจิด
หมายถึง[บัน-] ก. เชิดสูงขึ้น, สูงเด่น, เฉิดฉาย. ว. งาม.
ประเจิด
หมายถึงก. บรรเจิด, เชิดขึ้นสูง, สูงเด่น, เฉิดฉาย. ว. งาม.
อัณฑาการ
หมายถึงว. รูปไข่, กลมรี. (ส.).
บาจรีย์
หมายถึง[-จะรี] น. อาจารย์ของอาจารย์. (ป. ปาจริย).