ผลการค้นหา

มัชฌันติกสมัย

หมายถึงน. เวลาเที่ยงวัน. (ป.).

จมเบ้า

หมายถึงว. อยู่กับที่เป็นเวลานาน ๆ.

เช้ามืด

หมายถึงน. เวลาจวนสว่าง.

อุทลุม

หมายถึง[อุดทะ-] ว. ผิดประเพณี, ผิดธรรมะ, นอกแบบ, นอกทาง, เช่น คดีอุทลุม คือคดีที่ลูกหลานฟ้องบุพการีของตนต่อศาล, เรียกลูกหลานที่ฟ้องบุพการีของตนต่อศาลว่า คนอุทลุม เช่น ผู้ใดเปนคนอุทลุมหมีได้รู้คุณบิดามานดาปู่หญ้าตายาย แลมันมาฟ้องร้องให้เรียกบิดามานดาปู่ญ่าตายายมัน ท่านให้มีโทษทวนมันด้วยลวดหนังโดยฉกัน. (สามดวง).

ฟังขึ้น

หมายถึงว. พอจะยึดถือได้ (มักใช้ในความปฏิเสธ) เช่น เหตุผลฟังไม่ขึ้น.

ยุติธรรม

หมายถึงน. ความเที่ยงธรรม, ความชอบธรรม, ความชอบด้วยเหตุผล, เช่น ศาลย่อมทรงไว้ซึ่งความยุติธรรม; ชื่อกระทรวงที่มีอำนาจหน้าที่เกี่ยวกับการศาลยุติธรรม แต่ไม่รวมถึงการพิจารณาพิพากษาอรรถคดี. ว. เที่ยงธรรม, ไม่เอนเอียงเข้าข้างใดข้างหนึ่ง, ชอบด้วยเหตุผล, เช่น ราคายุติธรรม กรรมการตัดสินอย่างยุติธรรม.

ทุกเมื่อเชื่อวัน

หมายถึงว. ตลอดเวลาไม่ว่างเว้น.

นิศากาล

หมายถึงน. เวลามืด. (ส.).

บัด

หมายถึงน. เวลา, เมื่อ, ครั้ง, คราว; ทันใด.

ฤกษ์พานาที

หมายถึงน. ระยะเวลาที่เป็นฤกษ์.

ละมา

หมายถึงน. กาล, คราว, เวลา.

ศุกลปักษ์

หมายถึงน. เวลาข้างขึ้น. (ส.).