ตัวกรองผลการค้นหา
มุทิกา
หมายถึงน. คนขับเสภา. (ป.).
ข้าไท
หมายถึงน. คนรับใช้ที่ไม่ใช่ทาส.
สุคนธชาติ
หมายถึงน. ความหอม, กลิ่นหอม; กลิ่นหอมที่มีอยู่ในส่วนต่าง ๆ ของต้นไม้ ได้แก่ ราก แก่น กระพี้ เปลือก สะเก็ด น้ำในต้น ใบ ดอก และผล.
เสแสร้ง
หมายถึง[-แส้ง] ก. แกล้งทำให้เข้าใจเป็นอื่น, แกล้งทำไม่ตรงกับใจ, เช่น เขาเสแสร้งทำดีด้วยทั้ง ๆ ที่ไม่ชอบคนคนนั้น.
สงัดผู้สงัดคน
หมายถึงก. เงียบเชียบเพราะไม่มีผู้คนผ่านไปมา.
เศษคน,เศษมนุษย์
หมายถึงน. คนเลวมากจนหาดีไม่ได้ (ใช้เป็นคำด่า).
ทำนาบนหลังคน
หมายถึง(สำ) ก. หาผลประโยชน์ใส่ตนโดยขูดรีดผู้อื่น.
เมื่อพีเนื้อหอม เมื่อผอมเนื้อเหม็น
หมายถึง(สำ) น. เวลารวยคนมาห้อมล้อม ประจบประแจง เวลาจนคนพากันหน่ายหนี.
พาล,พาล,พาลา
หมายถึง(กลอน) ว. อ่อน, เด็ก, รุ่น. (ส., ป.); ชั่วร้าย, เกเร, เกะกะ, เช่น คนพาล. ก. หาเรื่องทำให้วุ่นวาย, หาเรื่องทำให้เดือดร้อน, เช่น พาลหาเรื่อง พาลหาเหตุ. น. คนชั่วร้าย, คนเกเร, เช่น คบคนพาลพาลพาไปหาผิด. (ป.).
ยาเบื่อ
หมายถึงน. ยาพิษเป็นต้นที่กินแล้วทำให้เมาหรือตาย.
เดนตาย
หมายถึง(ปาก) ว. ที่รอดตายมาได้ทั้ง ๆ ที่น่าจะตาย.
นกกะปูด
หมายถึง(ปาก) น. คนที่ทนเก็บความลับไว้ไม่ได้, คนที่ชอบพูดเปิดเผยความลับของผู้อื่น.