ผลการค้นหา

พอน

หมายถึงว. สีเหลืองนวล, เรียกชันชนิดหนึ่งที่มีสีอย่างนั้น สำหรับใช้พอนเรือเป็นต้นว่า ชันพอน หรือ ลาพอน. ก. ยาด้วยชันเป็นต้นให้เรียบ เช่น พอนครุ พอนกะโล่.

วิสัญญีแพทย์

หมายถึงน. แพทย์ผู้เชี่ยวชาญการให้ยาชาและยาสลบ.

น้ำแร่

หมายถึงน. นํ้าที่มีสารบางอย่างละลายอยู่เป็นพิเศษ บางอย่างมีสมบัติทางยารักษาโรค.

ธันยา

หมายถึง[ทันยา] (แบบ) น. นางพี่เลี้ยง. (ส.).

สวรรยา

หมายถึง[สะหฺวันยา] (กลอน) น. สมบัติ.

ชอล์ก

หมายถึงน. เครื่องเขียนกระดานดำชนิดหนึ่งที่เป็นสีขาวทำจากแคลเซียมซัลเฟต ซึ่งได้จากเกลือจืดหรือยิปซัมผสมนํ้า, ที่มีสีอื่น ๆ ผสมด้วยดินสีหรือสีสำเร็จรูป เรียกว่า ชอล์กสี. (อ. chalk).

หม่น

หมายถึงว. มีลักษณะมัว ๆ หรือคล้ำ ๆ (ใช้แก่สี) เช่น สีฟ้าหม่น สีเขียวหม่น.

ตุ๊กต่ำน้ำทอง

หมายถึงน. ชื่อเครื่องยาไทยชนิดหนึ่ง.

เลื่อยวงเดือน

หมายถึงน. ชื่อเลื่อยชนิดหนึ่ง ลักษณะเป็นแผ่นกลม มีฟันอยู่โดยรอบ.

เว่อ

หมายถึงว. เบ้อ เช่น ถูกฟันแผลเว่อ; ชัด เช่น เห็นกระดูกขาวเว่อ.

ศัสตร,ศัสตร-

หมายถึง[สัดตฺระ-] น. ศัสตรา, ของมีคมเป็นเครื่องฟันแทง. (ส.).

ประหรณ์

หมายถึง(แบบ) น. การตี, การฟัน, การทำร้ายด้วยอาวุธ; อาวุธ. (ส. ปฺรหรณ).