ผลการค้นหา

เอกพจน์

หมายถึง[เอกกะ-] (ไว) น. คำที่กล่าวถึงสิ่งเดียว.

เวณะ

หมายถึงน. ช่างจักสาน. (ป.; ส. ไวณ).

หน้าบาง

หมายถึงว. มีความรู้สึกไวต่อสิ่งที่น่าละอาย.

รัย

หมายถึงว. รยะ, เร็ว, ไว. (ป., ส. รย).

รยะ

หมายถึงว. เร็ว, พลัน, ไว, ด่วน. (ป., ส.).

เร็ว,เร็ว ๆ

หมายถึงว. ไว เช่น กินเร็ว หายเร็ว ๆ, รีบ เช่น เร็วเข้า เร็ว ๆ หน่อย, ด่วน, ไม่ชักช้า, เช่น ขอให้มาโดยเร็ว.

อาศุ

หมายถึงว. เร็ว, ไว, คล่อง. (ส.; ป. อาสุ).

พระนาย

หมายถึงน. คำเรียกหัวหมื่นมหาดเล็ก เช่น เจ้าหมื่นไวยวรนาถ เรียกว่า พระนายไวยวรนาถ.

เวณิก

หมายถึงน. คนดีดพิณ. (ป.; ส. ไวณิก).

เวนไตย

หมายถึงน. ครุฑ. (ป. เวนเตยฺย; ส. ไวนเตย).

ปฐมวัย

หมายถึง[ปะถมมะไว] น. วัยต้น. (ป.).

ปฤจฉาคุณศัพท์

หมายถึง(ไว) น. คำคุณศัพท์ที่เป็นคำถาม เช่นคำ “อะไร” ฯลฯ.