ค้นเจอ 85 รายการ

มารสังคม

หมายถึง[มาน-] น. ผู้ที่เป็นภัยต่อสังคม.

อภัยทาน

หมายถึง[อะไพยะทาน] น. การให้ความไม่มีภัย เช่น ให้อภัยทาน. ว. ที่ให้ความไม่มีภัย เช่น เขตอภัยทาน. (ป.).

โอษฐภัย

หมายถึงน. ภัยที่เกิดจากคำพูด.

เภทภัย

หมายถึง[เพดไพ] น. ภัยต่าง ๆ.

วาตภัย

หมายถึง[วาตะ-] น. ภัยอันตรายที่เกิดจากพายุ.

นอนตาไม่หลับ

หมายถึงก. นอนหวาดต่อภัยหรือเป็นทุกข์หรือห่วงใย.

อัคคีภัย

หมายถึงน. ภัยที่เกิดจากไฟ, ไฟไหม้.

แผ้วพาน

หมายถึงก. รบกวน เช่น ภัยอันตรายอย่าได้แผ้วพาน.

หลุมหลบภัย

หมายถึงน. หลุมที่ใช้สำหรับกำบังภัยทางอากาศ.

ไซเรน

หมายถึงน. เครื่องส่งสัญญาณเสียงเพื่อเตือนภัย บอกหมดภัย หรือเตือนให้ยวดยานอื่นหลีกทางให้ เป็นต้น; เสียงที่เกิดจากเครื่องเตือนภัย เรียก เสียงไซเรน. (อ. siren).

ไม่รู้จักเสือเอาเรือเข้ามาจอด ไม่รู้จักมอดเอาไม้เข้ามาวาง

หมายถึง(สำ) ก. ทำสิ่งที่ไม่รู้ว่าจะมีภัยแก่ตัว.

พ้องพาน

หมายถึงก. ประสบ, แตะต้อง, เช่น ขออย่าให้มีภัยอันตรายมาพ้องพาน.

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ