ผลการค้นหา

สะอึกสะอื้น

หมายถึงก. ร้องไห้ร่ำไรมีเสียงสะอื้นเป็นห้วง ๆ เช่น เด็กถูกตี หลังจากหยุดร้องไห้แล้วก็ยังสะอึกสะอื้นอยู่. ว. อาการที่ร้องไห้รํ่าไรมีเสียงสะอื้นเป็นห้วง ๆ เช่น แม่ตีทีเดียว ร้องไห้สะอึกสะอื้นไปตั้งชั่วโมง.

เป่าปี่

หมายถึง(ปาก) ก. สูบฝิ่น; ร้องไห้.

ร้องห่ม

หมายถึงก. ร้องรํ่าไรอย่างน้อยอกน้อยใจ, มักใช้เข้าคู่กับคำ ร้องไห้ เป็น ร้องห่มร้องไห้ หรือ ร้องไห้ร้องห่ม.

กินน้ำตา

หมายถึง(สำ) ก. ร้องไห้, เศร้าโศก.

โอดกาเหว่า

หมายถึง(ปาก) ก. ร้องไห้ครํ่าครวญ.

ร้องห่มร้องไห้

หมายถึงก. ร้องรํ่าไรอย่างน้อยอกน้อยใจ, ร้องไห้ร้องห่ม ก็ว่า.

ก่นแต่

หมายถึงก. เฝ้าแต่, มัวแต่, เช่น ก่นแต่จะร้องไห้.

กระซิก ๆ

หมายถึงว. อาการที่ร้องไห้ค่อย ๆ.

ซะซิกซะแซ

หมายถึง(กลอน) ว. เสียงร้องไห้มีสะอื้น.

ประปราน

หมายถึงก. ข้อนอก, ตีอก, ร้องไห้.

ขี้แย

หมายถึงว. มักร้องไห้บ่อย ๆ, ใจน้อย.

โรทนะ

หมายถึง[โรทะนะ] น. การร้องไห้. (ป., ส.).