ผลการค้นหา

บรัด

หมายถึง[บะหฺรัด] ก. แต่ง. น. เครื่องแต่ง, เครื่องประดับ, เช่น อันควรบรัดแห่งพระองค์. (ม. คำหลวง นครกัณฑ์).

กบูร

หมายถึง[กะบูน] (แบบ) ว. แต่ง, ประดับ, งาม, เช่น ก็ใช้สาวสนมอนนกบูร. (ม. คำหลวง นครกัณฑ์), คำนี้บางทีเขียนเป็น กระบูร กระบวร ขบูร ขบวร.

กระบวร

หมายถึง[-บวน] ก. ประดับ, แต่ง. ว. วิจิตร. (แผลงมาจาก กบูร).

เชลง

หมายถึง[ชะเลง] (กลอน) ก. แต่ง, ประพันธ์. (ข.).

รัง

หมายถึงก. แต่ง, สร้าง, ตั้ง.

บพิธ

หมายถึง[บอพิด] ก. แต่ง, สร้าง. (ป. ป + วิ + ธา).

บริพันธ์

หมายถึง[บอริพัน] ก. ผูก, แต่ง, ร้อยกรอง, ประพันธ์. (ป. ปริพนฺธ).

ประพันธ์

หมายถึงก. แต่ง, เรียบเรียง, ร้อยกรอง, ผูกถ้อยคำเป็นข้อความเชิงวรรณคดี. (ส. ปฺรพนฺธ; ป. ปพนฺธ).

ขบูร,ขบวร

หมายถึง[ขะบูน, ขะบวน] (แบบ) ว. แต่ง, ประดับ.

เดินทุ่ง

หมายถึงก. ตะลุยไป (ใช้ในการอ่าน แต่ง หรือแปลหนังสือ).

แต่ง

หมายถึงก. จัดให้งาม เช่น แต่งร้าน แต่งบ้าน, ทำให้ดี เช่น แต่งต้นไม้ แต่งผม; จัดตั้ง เช่น แต่งทนาย แต่งราชทูต; จัดแจง เช่น แต่งเครื่องราชบรรณาการ แต่งทัพ; เรียบเรียงให้เป็นเรื่องราว เช่น แต่งหนังสือ แต่งโคลงกลอน, คิดทำขึ้นเอง เช่น แต่งเรื่อง; ครอง เช่น แต่งเมือง ว่า ครองเมือง.

กระแต่ง,-กระแต่ง

หมายถึงใช้เข้าคู่กับคำ กระต่อง เป็น กระต่องกระแต่ง.