ค้นเจอ 67 รายการ

สาง

หมายถึงน. ผี, บางทีใช้เข้าคู่กันเป็น ผีสาง; กลิ่นเหม็นของซากศพ ซากสัตว์ เช่น เหม็นสาบเหม็นสาง, โดยปริยายหมายความว่า มีกลิ่นเหม็นคล้ายคลึงเช่นนั้น.

ตุ่ย ๆ

หมายถึงว. กลิ่นเหม็นน้อย ๆ.

เหม็นเปรี้ยว

หมายถึงว. มีกลิ่นเหม็นคล้ายอาหารบูด.

โฉ่

หมายถึงว. คลุ้ง, ฟุ้ง, (มักใช้แก่กลิ่นที่เน่าเหม็นหรือเรื่องราวที่ไม่ดี) เช่น เหม็นโฉ่.

โฉ

หมายถึงก. ฟุ้งไป (ใช้แก่กลิ่นเหม็น).

หืน

หมายถึงว. มีกลิ่นเหม็นอย่างกลิ่นนํ้ามันมะพร้าวเป็นต้นที่ทิ้งไว้นาน ๆ.

โขง

หมายถึงว. กลิ่นเหม็นอย่างเนื้อเน่าที่ค้างหลายวัน, โขลง ก็ว่า.

เหม็นเขียว

หมายถึงว. มีกลิ่นเหม็นอย่างกลิ่นใบไม้สดบางชนิด.

โขลง

หมายถึง[โขฺลง] ว. มีกลิ่นเหม็นอย่างเนื้อเน่าที่ค้างหลายวัน, โขง ก็ว่า.

โอ่

หมายถึงว. กลิ่นเหม็นอย่างกลิ่นอาหารที่ใกล้จะบูด.

เมื่อพีเนื้อหอม เมื่อผอมเนื้อเหม็น

หมายถึง(สำ) น. เวลารวยคนมาห้อมล้อม ประจบประแจง เวลาจนคนพากันหน่ายหนี.

คละคลุ้ง

หมายถึง[-คฺลุ้ง] (กลอน) ก. คลุ้ง, เหม็นคล้ายกลิ่นของเค็มปนกับของเน่า, เช่น ใบก็เหม็นคาวปลา คละคลุ้ง. (โลกนิติ).

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ