ผลการค้นหา

นักระ

หมายถึง[นักกฺระ] (แบบ) น. จระเข้. (ส.; ป. นกฺก).

ระ

หมายถึงก. กระทบเรียดไป เช่น เอาไม้ระรั้วสังกะสี.

อาปาน,อาปาน-,อาปานะ

หมายถึง[-นะ-] น. การดื่ม, การเลี้ยง. (ป., ส.).

อากัป

หมายถึง[อากับ] น. การแต่งตัวดี. (ป. อากปฺป; ส. อากลฺป).

กั่น

หมายถึง(ถิ่น-พายัพ) ก. ดุ.

ดุบ ๆ

หมายถึงว. เต้นตุบ ๆ, กระดุบ ๆ ก็ว่า.

ประ,ประ-,ประ-

หมายถึง[ปฺระ] ใช้เติมหน้าคำอื่นเพื่อให้คำหนักแน่นขึ้น เช่น ชิด เป็น ประชิด, ท้วง เป็น ประท้วง; คำที่แผลงมาจาก ผ เช่น ผทม เป็น ประทม แล้วแผลง ประ เป็น บรร เช่น ประทม เป็น บรรทม.

อายานะ

หมายถึงน. การมา, การมาถึง. (ป., ส.).

อามลกะ

หมายถึง[-มะละกะ] น. มะขามป้อม. (ป., ส.).

ปากร้าย

หมายถึงว. มักดุด่าว่าร้าย.

อาปณ,อาปณ-,อาปณะ

หมายถึง[-ปะนะ-] น. ตลาด, ร้านขายของ. (ป., ส.).

อาศิร,อาศิร-,อาศิร-

หมายถึง[อาสิระ-] น. เขี้ยวงู. (ส. อาศี; ป. อาสี).