ผลการค้นหา

ตัว

หมายถึงน. รูป, ตน, ตนเอง, คำใช้เรียกแทนคน สัตว์ และสิ่งของบางอย่าง เช่น ตัวละคร ตัวหนังสือ; ลักษณนามใช้เรียกสัตว์และสิ่งของบางอย่าง เช่น ม้า ๕ ตัว ตะปู ๓ ตัว เสื้อ ๒ ตัว; ใช้เรียกผู้ที่ตนพูดด้วยในฐานะคนเสมอกันที่สนิทกัน เช่น ตัวจะไปไหม.

ต่อตัว

หมายถึงก. อาการที่คนหนึ่งขึ้นไปยืนบนบ่าของอีกคนหนึ่ง เช่น ต่อตัวปีนกำแพง. น. ชื่อการแสดงกายกรรมแบบหนึ่งที่ผู้แสดงคนหนึ่งหรือหลายคนขึ้นไปยืนเลี้ยงตัวบนตัวของผู้แสดงอีกคนหนึ่งซึ่งเป็นหลักเป็นต้น.

ตัว

หมายถึง(คณิต) น. เรียกเลขในวิธีทำว่า ตัว เช่น ตัวบวก ตัวลบ ตัวคูณ ตัวหาร.

เป็นตัว

หมายถึงว. เรียกข้าวสารเมล็ดงามไม่ค่อยหักว่า ข้าวเป็นตัว, เรียกข้าวสวยหรือข้าวต้มที่ยังคงรูปเป็นเมล็ดอยู่ว่า ข้าวสวยเป็นตัว ข้าวต้มเป็นตัว; ข้าวสารหรือเมล็ดถั่วเป็นต้นที่เก็บไว้นาน ๆ จนมีตัวมอดว่า ข้าวเป็นตัว ถั่วเป็นตัว. ก. มีชีวิตอยู่ เช่น จะจากเจ้าเหมือนดังว่าวขาดลมลอย อย่าหมายคอยเลยว่าเมียจะเป็นตัว. (ขุนช้างขุนแผน).

ก๋ากั่น

หมายถึงว. อวดกล้า (มักใช้แก่ผู้หญิง).

ไปวัดไปวาได้

หมายถึง(สำ) ว. มีรูปร่างหน้าตาดีพอจะอวดเขาได้.

ทะนงตัว

หมายถึงก. ถือดีในตัวของตัว.

โง่แกมหยิ่ง

หมายถึง(สำ) ว. โง่แล้วยังอวดฉลาด, อวดดีทั้ง ๆ ที่โง่.

ประชิด

หมายถึงก. เข้าถึงตัว, เข้าชิดตัว, เช่น ผู้ร้ายมาประชิดตัว.

กันตัว

หมายถึงก. ป้องกันตัว, รักษาตัว.

ศักดา

หมายถึง(ปาก) น. อำนาจ เช่น อวดศักดา แผลงศักดา. (ส.).

ตีสำนวน

หมายถึงก. พูดใช้สำนวนโวหารเป็นเชิงอวดฉลาด.