ตัวกรองผลการค้นหา
ละลุง
หมายถึง(กลอน) ก. ใจเป็นห่วงถึง, เป็นทุกข์ถึง, ใจหาย.
ระลุง
หมายถึงก. ใจห่วงถึง, เป็นทุกข์ถึง, ระลวง ก็ใช้.
ประวิน
หมายถึงน. ห่วงที่เกี่ยวกันสำหรับโยงสัปคับช้าง, ห่วงติดกับบังเหียนหรือเหล็กผ่าปากม้า, กระวิน ก็ว่า.
พะวักพะวน
หมายถึงก. ห่วงเรื่องต่าง ๆ จนวุ่นวายใจ.
ลูกกวิน
หมายถึงน. ห่วงร้อยสายรัดประคด, กระวิน หรือ ถวิน ก็ว่า.
โบ
หมายถึงน. เชือกหรือริบบิ้นทำเป็นห่วง ๒ ห่วงคล้ายหูกระต่ายแล้วผูกไขว้กันเป็นเงื่อนกระทก. (อ. bow).
ผูกพัน
หมายถึงมีความเป็นห่วงกังวลเพราะรักใคร่ เป็นต้น
ห้อยโหน
หมายถึงก. อาการที่เกาะราวหรือห่วงเป็นต้น แล้วโยนตัวไปมา.
หายห่วง
หมายถึงก. ไม่ต้องเป็นห่วงอีกแล้ว, ไม่ต้องกังวลถึงอีกแล้ว, เช่น คนนี้มีความสามารถเชื่อถือได้ เมื่อมอบงานให้แล้ว หายห่วงได้เลย; (ปาก) นานมากเช่น ใช้ให้ไปซื้อของตั้งแต่เช้า ไปเสียหายห่วงเลย, มาก เช่น เขาวิ่งทิ้งคู่แข่งหายห่วงเลย.
ลูกย่าง
หมายถึงน. ลูกโซ่ตรวนที่ทำเป็นห่วงยาว ๆ สำหรับพอให้ก้าวย่างได้.
ขอรับ
หมายถึงน. โลหะทำเป็นห่วงสำหรับรับขอสับ มักติดที่ประตูหน้าต่าง.
ลูกโซ่
หมายถึงน. ห่วงของโซ่, โดยปริยายหมายถึงลักษณะที่ต่อเนื่องกันเช่นนั้น เช่น เรื่องราวเกี่ยวข้องโยงกันเป็นลูกโซ่.