ผลการค้นหา

หันข้าง

หมายถึงก. ผินด้านข้างให้เพราะงอนหรือไม่พอใจเป็นต้น.

หันหน้า

หมายถึง(สำ) ก. พึ่งพาอาศัย เช่น ไม่รู้จะหันหน้าไปหาใคร.

หันหลังชนกัน

หมายถึง(สำ) ก. ร่วมมือร่วมใจกัน.

ประเหียล

หมายถึง[ปฺระเหียน] (โบ; กลอน) ว. ประเหล.

หันหน้าเข้าวัด

หมายถึง(สำ) ก. มุ่งหน้าเข้าวัดเพื่อถือศีลฟังเทศน์เป็นต้น.

หันหน้าเข้าหากัน

หมายถึง(สำ) ก. ปรองดองกัน, สมัครสมานกัน, เช่น ทุกฝ่ายจะต้องหันหน้าเข้าหากัน.

หิน

หมายถึงก. หัน, ผัน หรือ ผิน ก็ว่า.

หรรษ,หรรษ-,หรรษา

หมายถึง[หันสะ-, หันสา] น. ความรื่นเริง, ความยินดี. (ส. หรฺษ).

หกหัน

หมายถึงก. หันกลับ, หมุนกลับ.

ระเหหัน

หมายถึงว. ซวดเซเหหันไปมา, วนเวียนไปมา.

เบือน

หมายถึงก. หันหน้าหนี ในคำว่า เบือนหน้า.

หื่นหรรษ์

หมายถึง[-หัน] (กลอน) ก. เหิมใจ, ยินดี, ร่าเริง, ชื่นชม.