ผลการค้นหา

ป้ำเป๋อ,ป้ำ ๆ เป๋อ ๆ

หมายถึงว. หลง ๆ ลืม ๆ, ขี้หลงขี้ลืม, กะปํ้ากะเป๋อ ก็ว่า.

เผลอไผล

หมายถึง[-ไผฺล] ก. หลง ๆ ลืม ๆ, ลืมตัวไปชั่วขณะ, เลินเล่อ.

กิเลส,กิเลส-

หมายถึง[-เหฺลด, -เหฺลดสะ-] น. เครื่องทำใจให้เศร้าหมอง ได้แก่ โลภ โกรธ หลง เช่น ยังตัดกิเลสไม่ได้ กิเลสหนา; กิริยามารยาท ในคำว่า กิเลสหยาบ.

หลงละเมอ

หมายถึงก. สำคัญผิด, หลงเพ้อ, เช่น เขาแต่งงานไปนานแล้ว ยังหลงละเมอว่าเขาเป็นโสดอยู่.

หลงผิด

หมายถึงก. สำคัญผิด, เข้าใจไม่ถูกต้อง; หลงประพฤติไปในทางที่ผิด.

เมามัว

หมายถึงว. หลงละเลิง, มัวเมา ก็ว่า.

มัวเมา

หมายถึงว. หลงละเลิง, เมามัว ก็ว่า.

ตายใจ

หมายถึงก. หลงเชื่ออย่างไม่สงสัย.

พาซื่อ

หมายถึงก. เข้าใจตรง ๆ ตามที่เขาพูด, พลอยหลงเชื่อหรือหลงผิดตามไปด้วย.

ต้มจนสุก,ต้มเสียสุก

หมายถึง(ปาก) ก. ล่อลวงให้หลงได้สำเร็จ.

ผัดเจ้าล่อ

หมายถึงก. ผัดให้หลงเชื่อรํ่าไปอย่างขอไปที.

ตลบตะแลง

หมายถึงว. พลิกแพลงด้วยเล่ห์เหลี่ยมให้หลงเชื่อ, ปลิ้นปล้อน.