ผลการค้นหา

ชนินทร์

หมายถึงน. ผู้เป็นใหญ่ในหมู่ชน. (ส. ชน + อินฺทฺร).

ศรุตะ

หมายถึง[สะรุตะ] ก. ได้ยิน, ได้ฟัง; มีชื่อเสียง, มีผู้รู้จัก. (ส.).

วีสะ

หมายถึงว. ยี่สิบ. (ป.; ส. วีศ).

ศต,ศต-,ศตะ

หมายถึง[สะตะ-] น. ร้อย (๑๐๐). (ส.; ป. สต).

สามัญชน

หมายถึงน. คนธรรมดาที่มิใช่เจ้า.

ชำนน

หมายถึงก. ชนกัน, โดนกัน. (แผลงมาจาก ชน).

ศราทธ,ศราทธ-,ศราทธ์

หมายถึง[สาดทะ-, สาด] น. การทำบุญให้แก่ญาติผู้ล่วงลับไปแล้ว. (ส.).

หันหลังชนกัน

หมายถึง(สำ) ก. ร่วมมือร่วมใจกัน.

ชลประทาน

หมายถึง[ชนละ-, ชน-] น. การทดนํ้าและระบายนํ้าเพื่อการเพาะปลูกเป็นต้น.

อุปกาศ

หมายถึง[อุปะกาด, อุบปะกาด] (กลอน) ก. แจ้งข่าว เรื่อง หรือข้อความ เช่น เขือไปอุปกาศแล้ว เขือมา. (ลอ), ร้องอุปกาศสารแก่กรุงสญชัยปิตุราช. (ม. ร่ายยาว หิมพานต์).

ชนบท

หมายถึง[ชนนะบด] น. บ้านนอก, เขตแดนที่พ้นจากเมืองหลวงออกไป. (ป., ส. ชนปท).

วิชน

หมายถึง[วิ-ชน] ว. ปราศจากคน, ร้าง. (ป., ส.).