ผลการค้นหา

เลหะ

หมายถึง(แบบ) น. การเลีย; ผู้เลีย; ของที่พึงเลีย. (ส.).

บำหยัด

หมายถึงก. ประหยัด เช่น บำหยัดหยาบพึงเยงยำ. (กฤษณา).

ราชสวัสดิ์

หมายถึงขนบที่ผู้รับใช้เบื้องพระยุคลบาทพึงกระทำ

เพไนย

หมายถึงน. เวไนย, ผู้พึงดัดได้สอนได้. (ป. เวเนยฺย).

มนุษยธรรม

หมายถึงน. ธรรมของคน, ธรรมที่มนุษย์พึงมีต่อกัน มีเมตตากรุณาเป็นต้น.

ผู้รับประโยชน์

หมายถึง(กฎ) น. บุคคลผู้จะพึงได้รับค่าสินไหมทดแทน หรือรับจำนวนเงินใช้ให้ตามสัญญาประกันภัย.

ราชกรณียกิจ

หมายถึงน. หน้าที่ที่พระราชาพึงกระทำ ใช้ว่า พระราชกรณียกิจ.

จริยวัตร,จริยาวัตร

หมายถึงน. หน้าที่ที่พึงประพฤติปฏิบัติ; ความประพฤติ ท่วงทีวาจา และกิริยามารยาท.

บัพพาชนียกรรม

หมายถึง[บับพาชะนียะกำ] น. กรรมที่สงฆ์ทำแก่ภิกษุที่จะพึงขับไล่, พิธีขับไล่บุคคลที่พึงขับไล่. (ป. ปพฺพาชนียกมฺม).

กระทงแถลง

หมายถึง(กฎ; เลิก) น. ส่วนสำคัญในสำนวนความที่เป็นประเด็นและที่เกี่ยวกับประเด็นอันพึงเสนอวินิจฉัย.

กรัณย์

หมายถึง[กะรัน] น. กิจ. ว. อันพึงทำ เช่น ราชกรัณย์. (ป. กรณีย).

สิกขาบท

หมายถึงน. ข้อศีล, ข้อวินัย, บทบัญญัติในพระวินัยที่พึงศึกษาปฏิบัติ. (ป.).