ผลการค้นหา

ทำลาย

หมายถึงก. อาการที่ทำให้สิ่งซึ่งเป็นกลุ่มก้อนแตกหักหรือพังกระจัดกระจาย, ทำให้พัง เช่น ทำลายกำแพง, ทำให้ฉิบหาย เช่น ทำลายวงศ์ตระกูล, ทำให้หมดสิ้นไป เช่น ทำลายชื่อเสียง ทำลายหลักฐาน. (แผลงมาจากทลาย).

เย้

หมายถึงว. เอียงจนเสียรูปโดยมีอาการทำท่าจะทลายลง เช่น ห้องแถวเย้จวนจะพัง, เฉ, ไม่ตรง, เบนหรือเอียงไป, เช่น เขียนหนังสือแถวเย้.

โกรงเกรง

หมายถึง[โกฺรงเกฺรง] ว. จวนพัง เช่น ศาลาโกรงเกรง.

ระหุย

หมายถึงก. ร่วงพังเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อยเป็นจำนวนมาก.

ขนาย

หมายถึง[ขะหฺนาย] น. งาช้างพัง. (ข. ขฺนาย ว่า เขี้ยวหมู).

ซะเซาะ

หมายถึง(กลอน) ก. เซาะ, ทำให้แหว่งเข้าไป, ทำให้พังเข้าไป.

จำราญ

หมายถึง(กลอน) ก. หัก, พัง, ทำลาย, กระจาย, ดับ. (แผลงมาจาก จราญ).

รอ

หมายถึงน. หลักปักกันกระแสนํ้า เช่น ทำรอกันตลิ่งพัง.

ทะลัก

หมายถึงก. อาการที่สิ่งที่แออัดกันอยู่หรือถูกกีดกั้นผลุดหรือหลุดออกมาโดยแรง เมื่อสิ่งกีดกั้นแตกหรือพังทลายลง เช่น ลูกทะลัก ไส้ทะลัก หนองทะลัก, โดยปริยายหมายถึงอาการที่คล้ายคลึงเช่นนั้น เช่น สินค้าที่กักตุนทะลักออกมา.

มังค่า

หมายถึงว. คำประกอบคำ ฝรั่ง ว่า ฝรั่งมังค่า เพี้ยนมาจาก พังคะ ซึ่งเป็นชื่อแคว้นเบงกอล.

จราญ

หมายถึง[จะราน] (กลอน) ก. ผลัก, พัง, ทำลาย, กระจาย, ดับ. (ข. จฺราน ว่า ผลัก).

โย้เย้

หมายถึงว. รวนหรือซวนเซมีอาการจะหลุดหรือทลายลง เช่น ฟันโย้เย้ เรือนโย้เย้, ไม่ตรงรูป เช่น เขียนหนังสือโย้เย้.