ผลการค้นหา

ปรมินทร์,ปรเมนทร์

หมายถึง[ปะระมิน, ปอระมิน, ปะระเมน, ปอระเมน] น. ผู้เป็นใหญ่ยิ่ง. (ส.).

เต่าทอเสื่อ

หมายถึงน. ไม้สำหรับกระแทกปอที่ใช้ทอเสื่อให้แน่น.

ปรมาภิเษก

หมายถึง[ปะระ-, ปอระ-] น. อภิเษกอย่างยิ่ง คือ การตรัสรู้เป็นพระพุทธเจ้า. (ส.).

ศาณ

หมายถึงน. ผ้าป่าน. ว. ทำด้วยป่านหรือปอ. (ส.; ป. สาณ).

ปร,ปร-

หมายถึง[ปะระ-, ปอระ-] ว. อื่น, ใช้เป็นบทหน้าสมาส เช่น ปรปักษ์ ปรโลก. (ป.).

หมัน

หมายถึงน. ชื่อไม้ต้นชนิด Cordia cochinchinensis Pierre ในวงศ์ Ehretiaceae เปลือกใช้ทำปอได้.

ปรม,ปรม-

หมายถึง[ปะระมะ-, ปอระมะ-] ว. อย่างยิ่ง (ใช้นำหน้าคำอื่นโดยมาก). (ป.).

ปรเมษฐ์

หมายถึง[ปะระเมด, ปอระเมด] น. ผู้สูงสุด คือ พระพรหม. (ส.).

กระสอบ

หมายถึงน. เครื่องสานหรือทอด้วยต้นกระจูดหรือป่านปอเป็นต้น สำหรับบรรจุข้าวและของอื่น ๆ.

ปรมาจารย์

หมายถึง[ปะระมาจาน, ปอระมาจาน] น. อาจารย์ผู้เป็นเอกหรือยอดเยี่ยมในทางวิชาใดวิชาหนึ่ง.

ถลุน

หมายถึง[ถะหฺลุน] ก. เอาปอหรือป่านมาบิดให้เป็นเส้นเขม็งเพื่อฟั่นเข้าเป็นเกลียวเส้นเชือกใหญ่.

ปรมาณู

หมายถึง[ปะระ-, ปอระ-] น. ส่วนของสารที่มีขนาดเล็กที่สุดจนไม่สามารถจะแยกย่อยได้อีกด้วยวิธีเคมี. (ป., ส. ปรมาณุ).