ตัวกรองผลการค้นหา
บรรพ,บรรพ-,บรรพ-,บรรพ์
หมายถึง[บันพะ-, บัน] ว. ก่อน, ทีแรก, เบื้องต้น; ตะวันออก. (ป. ปุพฺพ; ส. ปูรฺว).
บรรทาน
หมายถึง[บัน-] ก. เพิ่มให้, ให้. (แผลงมาจาก ประทาน).
บรรยงก์
หมายถึง[บัน-] น. ที่นั่ง. (ส. ปรฺยงฺก).
บรรสพ
หมายถึง[บัน-] ก. เกิดผล, ได้. (แผลงมาจาก ประสพ).
ฉัตรบรรณ
หมายถึง[ฉัดตฺระบัน] น. ต้นสัตบรรณ.
บรรณาคม
หมายถึง[บันนาคม] น. ห้องหนังสือ.
บรรยง
หมายถึง[บัน-] ก. ทำให้งาม, ทำให้ดี.
บรรณารักษศาสตร์
หมายถึง[บันนารักสะสาด, บันนารักสาด] น. วิชาที่ว่าด้วยการบริหารห้องสมุด.
บรรโลม
หมายถึง[บัน-] (กลอน) ก. ประโลม, ทำให้พึงใจ.
บรรสาร
หมายถึง[บัน-] (กลอน; แผลงมาจาก ประสาร) ก. คลี่ออก.
บัณฑร,บัณฑร-
หมายถึง[บันทอน, บันทะระ-] ว. ขาวเหลือง. (ป. ปณฺฑุ; ส. ปาณฺฑร). (แผลงมาจาก บัณฑุ).
ปรัตยุตบัน,ปรัตยุบัน
หมายถึง[ปฺรัดตะยุดบัน, ปฺรัดตะยุบัน] น. ปัจจุบัน. (ส. ปฺรตฺยุตฺปนฺน; ป. ปจฺจุปฺปนฺน).