ผลการค้นหา

ปทีป

หมายถึงน. ประทีป. (ป.; ส. ปฺรทีป).

มูลา

หมายถึงว. ที่หนึ่ง, ทีแรก. (ช.).

หยิกแกมหยอก

หมายถึง(สำ) ก. เหน็บแนมทีเล่นทีจริง.

อุปะ

หมายถึง[อุปะ, อุบปะ] คำประกอบหน้าศัพท์ที่มาจากภาษาบาลีและสันสกฤต แปลว่า เข้าไป, ใกล้, รอง, เช่น อุปราช อุปนายก. (ป., ส.).

ปุปะ

หมายถึงก. ปะหลายแห่ง.

ด้นปล่อย

หมายถึงก. เย็บเป็นฝีเข็มขึ้นทีลงที, ด้น ก็เรียก.

สมีปะ

หมายถึง[สะมี-] (แบบ) ว. ใกล้ เช่น สมีปสร้อยสระศรี. (สมุทรโฆษ). (ป.).

มธุปะ

หมายถึงน. ผู้ดื่มนํ้าหวาน คือ แมลงผึ้ง. (ป., ส.).

ปะไร

หมายถึงตัดจากคำว่า เป็นไร. (ดูที่ เป็นไร ในคำ เป็น).

ผสมผสาน

หมายถึงก. เก็บไว้ทีละเล็กทีละน้อย, เก็บเล็กผสมน้อย.

อุปสัมปทา

หมายถึง[อุปะสำปะทา, อุบปะสำปะทา] น. การบวชเป็นภิกษุ. (ป., ส.).

ครั้ง

หมายถึง[คฺรั้ง] น. คราว, หน, ที.