ตัวกรองผลการค้นหา
ลัภย์
หมายถึงว. พึงได้, ควรได้. (ส.; ป. ลพฺภ).
ขัดลาภ
หมายถึงก. ทำให้ไม่ได้รับสิ่งที่จะพึงได้, ทำให้ไม่มีโชค.
ลางเนื้อชอบลางยา
หมายถึงน. ยาอย่างเดียวกัน ถูกกับคนหนึ่ง แต่ไม่ถูกกับอีกคนหนึ่ง; (สำ) ของสิ่งเดียวกัน ถูกกับคนหนึ่ง แต่ไม่ถูกกับอีกคนหนึ่ง.
เวทย์
หมายถึงว. พึงรู้, ควรรู้. (ส.).
ประโลม
หมายถึงก. ทำให้เป็นที่เบิกบานพึงอกพึงใจ.
นรชาติ
หมายถึงน. คน, หมู่คน.
นรากร
เหลือวิสัย
หมายถึงว. พ้นขอบเขตที่จะพึงทำ, พ้นความสามารถ.
คนเก่าคนแก่
หมายถึงน. ข้าเก่าเต่าเลี้ยง; คนที่มีพื้นเพอยู่ที่ใดที่หนึ่งเป็นเวลานาน.
เลหะ
หมายถึง(แบบ) น. การเลีย; ผู้เลีย; ของที่พึงเลีย. (ส.).
หมาหมู่
หมายถึง(ปาก) น. กลุ่มคนที่กลุ้มรุมทำร้ายคนคนเดียว.
ทั่วถึง
หมายถึงว. ถึงทุกคน, ครบทั่วทุกคน.