ผลการค้นหา

ประจันหน้า

หมายถึงก. เผชิญหน้ากัน, อยู่ต่อหน้ากัน.

เฉพาะพระพักตร์

หมายถึง(ราชา) ว. ต่อหน้า.

นินทา

หมายถึงน. คำติเตียนลับหลัง. ก. ติเตียนลับหลัง. (ป., ส. นินฺทา ว่า การติเตียน).

ซึ่งหน้า,ซึ่ง ๆ หน้า

หมายถึงว. ต่อหน้า เช่น กระทำความผิดซึ่งหน้า.

ฉกฉวย

หมายถึงก. ยื้อแย่งเอาไปต่อหน้า.

พลับ

หมายถึง[พฺลับ] น. ชื่อไม้ต้นชนิด Diospyros malabarica Kostel. var. siamensis (Hochr.) Phengklai ในวงศ์ Ebenaceae คล้ายตะโก ผลกินได้, มะพลับ ก็เรียก.

ลบเหลี่ยม

หมายถึงก. ทำให้เสียชั้นเชิง เสียเกียรติ หรือเสียความเชื่อถือ ต่อหน้าผู้อื่นหรือต่อหน้าชุมนุมชน.

เพิกเฉย

หมายถึงก. ไม่เอาใจใส่, ละเลย, ไม่นำพา, เช่น เพิกเฉยต่อหน้าที่.

หายวับไปกับตา

หมายถึง(สำ) ก. หายไปอย่างฉับไวต่อหน้าต่อตา.

สันนิธิ

หมายถึงน. การสะสม, การรวบรวม; ที่ใกล้, ที่ต่อหน้า. (ป., ส.).

หมาลอบกัด

หมายถึง(สำ) น. คนที่ลอบทำร้ายหรือกลั่นแกล้งผู้อื่นลับหลัง.

ศึกหน้านาง

หมายถึง(สำ) น. การวิวาทหรือต่อสู้กันต่อหน้าหญิงที่ตนหมายปอง.