ตัวกรองผลการค้นหา
จันทร,จันทร-,จันทร์
หมายถึง[จันทฺระ- ในกลอนบางทีอ่านเป็น จันทอน, จัน] น. ดวงเดือน, เรียกเทวดาองค์หนึ่งในนิยายว่า พระจันทร์, ในตำราโหราศาสตร์เป็นชื่อดาวพระเคราะห์ที่ ๒; ชื่อวันที่ ๒ ของสัปดาห์. (ส.).
ปัจจันต,ปัจจันต-,ปัจจันต์
หมายถึง[ปัดจันตะ-, ปัดจัน] (แบบ) ว. ที่สุดแดน, ปลายเขตแดน. (ป.).
อิน
หมายถึงน. ชื่อลูกจันชนิดหนึ่ง ลูกกลมแป้นกลางบุ๋ม ไม่มีเมล็ด เรียกว่า ลูกจันอิน. (ดู จัน).
ตู
หมายถึงก. เต้า, ไป. (ข. เทา).
แป้น
หมายถึงว. กลมแบนอย่างลูกจัน.
ไก
หมายถึงน. ผักไก. (ดู เทา ๒).
ประจัญ
หมายถึง[ปฺระจัน] ก. ปะทะต่อสู้, ผจัญ ก็ว่า.
โอ
หมายถึงน. (๑) ส้มโอ. (ดู ส้ม ๑). (๒) ชื่อลูกจันชนิดหนึ่ง. (ดู จัน).
ทะท้าว
หมายถึงว. อาการที่ตัวสั่นเทา ๆ.
จัณฑ,จัณฑ-,จัณฑ์
หมายถึง[จันทะ-, จัน] ว. ดุร้าย, หยาบช้า, เกรี้ยวกราด, ฉุน, ฉุนเฉียว; ราชาศัพท์ใช้เรียกสุราหรือเมรัยว่า นํ้าจัณฑ์. (ป., ส.).
ตุ่น,ตุ่น,ตุ่น ๆ
หมายถึงว. สีมัว ๆ อย่างสีเทาหม่น ๆ.
กระทิง
หมายถึงน. ชื่อวัวป่าที่ใหญ่ที่สุดชนิด Bos gaurus ในวงศ์ Bovidae ขนลำตัวสีเทาหรือเทาอมดำ ยกเว้นขนบริเวณหน้าผากเป็นสีเทา ครึ่งล่างของขาทั้ง ๔ เป็นขนสีเทาอมเหลือง เนื่องจากเหงื่อที่เป็นน้ำมันที่ขับออกมา.