ค้นเจอ 249 รายการ

นอนหลับไม่รู้ นอนคู้ไม่เห็น

หมายถึง(สำ) ก. ไม่รู้เรื่องราวที่เกิดขึ้น, ไม่รู้อีโหน่อีเหน่.

งัวเงีย

หมายถึงก. อาการที่คนแรกตื่นยังง่วงอยู่.

ง่วงเหงา

หมายถึง[-เหฺงา] ว. มีลักษณะง่วงซึมไม่กระปรี้กระเปร่า.

ทอดตัว

หมายถึงก. เอนตัวลงนอน.

นอนแบ็บ

หมายถึงก. นอนอย่างอ่อนเพลีย, นอนซม. (ดู แบ็บ).

หาว

หมายถึงน. ที่แจ้ง, ท้องฟ้า, เช่น กลางหาว. ก. กิริยาที่สูดลมเข้าแล้วระบายลมออกทางปากเมื่อเวลาง่วงนอนเป็นต้น.

โง่แล้วอยากนอนเตียง

หมายถึง(สำ) ว. โง่แล้วไม่เจียมตัวว่าโง่ ไปทำสิ่งที่ตนไม่รู้ไม่เข้าใจ.

บ้านเคยอยู่ อู่เคยนอน

หมายถึง(สำ) น. สถานที่ตนเคยอยู่อาศัยมาก่อน.

นอนเอือก

หมายถึงก. นอนอืดอย่างเกียจคร้าน.

แรมรอน

หมายถึงก. หยุดพัก นอน.

สะลึมสะลือ

หมายถึงว. ครึ่งหลับครึ่งตื่นหรืองัวเงียเพราะเมาหรือง่วง เช่น พอเมาได้ที่ก็นั่งสะลึมสะลือ เมื่อคืนนอนดึก ตื่นขึ้นมาเลยสะลึมสะลือ.

อุตุ

หมายถึง(ปาก) ว. สบาย (ใช้แก่กริยานอน) เช่น นอนหลับอุตุ.

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ