ค้นเจอ 133 รายการ

ปากปลิง

หมายถึงน. ขั้วผลไม้ติดต่อกับก้าน โดยมากเป็นขั้วทุเรียนที่หลุดจากกันได้, ปลิง ก็เรียก.

ปลิง

หมายถึงน. ขั้วผลไม้ติดต่อกับก้าน โดยมากเป็นขั้วทุเรียนที่หลุดจากกันได้, ปากปลิง ก็เรียก.

จมูกข้าว

หมายถึงน. ส่วนปลายของเมล็ดข้าวที่ติดกับก้านดอก เป็นส่วนที่ต้นอ่อนงอก.

กะติ๊กริก

หมายถึงว. เริ่มมีเนื้อมีหนังขึ้น (มักใช้แก่เด็ก). ก. จริตจะก้าน, ระริก.

ก้านแย่ง

หมายถึงน. ชื่อลายชนิดหนึ่ง ซึ่งมีรูปโครงเป็นตาข่ายแย่งดอกแย่งก้านกัน.

หัวขั้ว

หมายถึงน. ด้านหัวของผลไม้ส่วนที่ติดอยู่กับขั้วหรือก้าน, ด้านล่างของดอกไม้ส่วนที่ติดอยู่กับขั้วหรือก้าน; เรียกปลอกโลหะที่สวมขั้วแบตเตอรี่เพื่อให้กระแสไฟฟ้าเคลื่อนที่ผ่านว่า หัวขั้วแบตเตอรี่; ต้นขั้ว.

หมากเขียว

หมายถึงน. ชื่อปาล์มชนิด Ptychosperma macarthurii Nichols. ในวงศ์ Palmae ก้านและใบเขียว.

ก้นปิด

หมายถึงว. เรียกใบไม้ที่มีก้านติดอยู่ภายในของใบ เช่น ใบบัว ใบมะละกอ ว่า ใบก้นปิด.

หมากแดง

หมายถึงน. ชื่อปาล์มชนิด Cyrtostachys renda Blume ในวงศ์ Palmae กาบและก้านแดง.

สายบัว

หมายถึงน. ก้านดอกบัวสายที่เป็นเส้นยาว ๆ มีลักษณะอ่อน ไม่มีหนาม ใช้กินเป็นผัก.

ผักหนาม

หมายถึงน. ชื่อไม้ล้มลุกชนิด Lasia spinosa (L.) Thwaites ในวงศ์ Araceae ก้านใบ ก้านช่อดอก และต้นมีหนาม ใบอ่อนมีพิษ แต่ดองหรือต้มแล้วกินได้ เหง้าใช้ทำยาได้.

ตีนกา

หมายถึงน. ชื่อหญ้าชนิด Eleusine indica Gaertn. ในวงศ์ Gramineae ลำต้นแบน ช่อดอกเป็นก้านเดี่ยว ปลายก้านแตกเป็นแขนงสั้น ๆ คล้ายตีนกา ใช้ทำยาได้, หญ้าปากคอก ก็เรียก.

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ