ผลการค้นหา

อากัมปนะ,อากัมปะ

หมายถึง[-กำปะ-] น. ความหวั่นไหว. (ส.).

กรรมัชวาต

หมายถึง[กำมัดชะ-] ดู กรรมชวาต

กำมา

หมายถึงน. ศอกตูม คือ ศอกที่กำนิ้วมือ, กำ ก็เรียก เช่น ๒ ศอกกำ คือ ๒ ศอกกับอีกศอกตูมหนึ่ง.

อาชญากรรม

หมายถึง[อาดยากำ, อาดชะยากำ] น. การกระทำความผิดทางอาญา.

อุปสมบทกรรม

หมายถึง[-บดทะกำ] น. การบวชเป็นภิกษุ.

คำเพลิง

หมายถึง[-เพฺลิง] น. ปืน. (ข. กำเภลิง).

เห็นขี้ดีกว่าไส้

หมายถึง(สำ) ก. เห็นคนอื่นดีกว่าญาติพี่น้อง.

ปริกรรม,ปริกรรม-

หมายถึง[ปะริกำ, ปะริกำมะ-] น. บริกรรม. (ส. ปริกรฺมนฺ; ป. ปริกมฺม).

มรณกรรม

หมายถึง[มอระนะกำ] น. ความตาย.

กรรม,กรรม,กรรม-,กรรม-

หมายถึง[กำ, กำมะ-] (ไว) น. ผู้ถูกกระทำ เช่น คนกินข้าว ข้าว เป็นกรรมของกริยา กิน.

กัมพล

หมายถึง[กำ-] (แบบ) น. ผ้าทอด้วยขนสัตว์. (ป.).

ขี้

หมายถึงก. กิริยาที่ถ่ายกากอาหารออกทางทวารหนัก, ถ่ายอุจจาระ, ราชาศัพท์ว่า ลงพระบังคนหนัก. น. กากอาหารที่ร่างกายไม่ต้องการแล้วขับถ่ายออกทางทวารหนัก, อุจจาระ, สิ่งที่ร่างกายขับถ่ายออกมาเกรอะกรังอยู่ เช่น ขี้ไคล ขี้รังแค ขี้หู ขี้ตา, โดยปริยายหมายความถึงสิ่งที่ไม่ต้องการ เช่น ขี้ตะกั่ว, เศษหรือกากที่ออกมาจากสิ่งนั้น ๆ เช่น ขี้กบ ขี้เลื่อย. ว. ใช้ประกอบหน้าคำที่แสดงความหมายในทางที่ไม่ดี เช่น ขี้เกียจ ขี้เหนียว, หรือมักเป็นเช่นนั้น เช่น ขี้หัวเราะ ขี้ขอ.