ตัวกรองผลการค้นหา
จิรกาล
หมายถึงน. กาลนาน, เวลาช้านาน.
อนาคตกาล
หมายถึงน. กาลภายหน้า, กาลที่ยังมาไม่ถึง.
ยาลูกกลอน
หมายถึงน. ยาที่ปั้นเป็นก้อนกลมเพื่อกลืนกิน.
แค้นคอ
หมายถึงก. อาการที่คนหรือสัตว์กินอาหารแล้วติดคอหรือฝืดคอกลืนไม่สะดวก.
กิน
หมายถึงก. เคี้ยว เช่น กินหมาก, เคี้ยวกลืน เช่น กินข้าว, ดื่ม เช่น กินนํ้า, ทำให้ล่วงลำคอลงไปสู่กระเพาะ; โดยปริยายหมายความว่าเปลือง เช่น กินเงิน กินเวลา, ทำให้หมดเปลือง เช่น รถกินนํ้ามัน หลอดไฟชนิดนี้กินไฟมาก; รับเอา เช่น กินสินบน, หารายได้โดยไม่สุจริต เช่น กินจอบกินเสียม; ชนะในการพนันบางอย่าง.
ลืมกลืน
หมายถึงน. ชื่อขนมไทยชนิดหนึ่ง ทำด้วยแป้งเท้ายายม่อม หรือแป้งถั่วกวนกับน้ำตาลทรายหยอดหน้าด้วยแป้งข้าวเจ้ากวนกับกะทิอย่างหน้าตะโก้ โรยหน้าด้วยถั่วทองคั่ว.
ย่อม
หมายถึงว. มีขนาดค่อนข้างเล็กเมื่อเปรียบเทียบกับสิ่งที่ใหญ่กว่า เช่น นี่ขนาดใหญ่ นั่นขนาดย่อม, เบา (ใช้แก่ราคา); ลดลง, หย่อน.
เสร็จสรรพ
หมายถึงว. เสร็จหมดทุกอย่าง เช่น เมื่อปฏิบัติงานเสร็จสรรพ เขาก็ไปพักผ่อน.
ประชาบดี
หมายถึงน. เจ้าแห่งสรรพสัตว์. (ส. ปฺรชาปติ).
เพลา
หมายถึง[เพ-ลา] น. กาล, คราว. (ป. เวลา).
ตามใจปากมากหนี้
หมายถึง(สำ) ก. เห็นแก่กินย่อมสิ้นเปลืองมาก.
สับ
หมายถึง(โบ) ว. สรรพ.