ตัวกรองผลการค้นหา
ก กา
หมายถึงน. เรียกแม่บทแจกลูกพยัญชนะต้นกับสระโดยไม่มีตัวสะกดว่า แม่ ก กา หรือ มาตรา ก กา.
สิญจ,สิญจ-,สิญจน์
หมายถึง[สินจะ-, สิน] ก. รดนํ้า; รดนํ้ามนต์, สรงมุรธาภิเษก. (ป., ส.).
ตูมกา
หมายถึงน. ชื่อไม้ต้น ๒ ชนิดในสกุล Strychnos วงศ์ Strychnaceae คือ ตูมกาขาว หรือ มะตึ่ง (S. nux-blanda A.W. Hill) เมล็ดไม่เป็นพิษ, และ ตูมกาแดง หรือ แสลงใจ (S. nux-vomica L.) เมล็ดเป็นพิษ.
กากะ
หมายถึง(แบบ) น. กา (นก). (ป., ส.).
ถัณฑิล,ถัณฑิลญ
หมายถึง[ถันทิน, ถันทินละ-] (แบบ) น. แผ่นดิน. (ป.).
กาแล
หมายถึง(ถิ่น-พายัพ) น. ชื่อไม้เครื่องเรือนที่ต่อจากปั้นลมทั้ง ๒ ด้านไปไขว้กัน อยู่ตอนบนสุดของหลังคาที่ยื่นจากหน้าจั่ว อาจสลักลวดลายตามแต่จะเห็นงาม, เรียก กะแล หรือ แกแล ก็มี.
มุญชะ
หมายถึง[มุนชะ] น. พืชจำพวกหญ้าปล้อง; ปลาค้าว. (ป., ส.).
อีกา
หมายถึงดู กา ๑.
มะตึ่ง
หมายถึงดู ตูมกา.
เพ็จ
หมายถึงก. เผล็ด, ผลิ, เช่น พิเภทเพ็จผกากาญจน. (ม. คำหลวง จุลพน).
เพี้ย
หมายถึงดู กา ๒.
ธนุ,ธนุรญ
หมายถึง(แบบ) น. ธนู. (ป.).